.ایستگاه فضایی بین المللی بزرگترین، پیچیده ترین و جاه طلبانه ترین پروژه علمی مهندسی تاریخ بشریت و بزرگ ترین سازه ایست که انسان توانسته به فضا ارسال کند.این ماهواره معلق در فضا آزمایشگاهی برای تکنولوژی های جدید و مرکزی تحقیقاتی برای ستاره شانسی، محیط شناسی و زمین شناسی می باشد. از آن جایی که این ایستگاه به صورت دائمی در فضا باقی مانده است همواره از آن به عنوان پله ای برای پیش روی در فضا استفاده شده است. این پیش روی شامل سفر به مریخ نیز می شود که ناسا هم اینک برنامه سفر های انسانی به سیاره سرخ را آماده کرده است. ایستگاه فضایی در ارتفاع متوسط ۴۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار دارد و با سرعتی قریب به ۲۸ هزار کیلومتر بر ساعت در هر ۹۰ دقیقه یک دور به دور زمین می گردد.
در یک روز ایستگاه فضایی می تواند مسیر رفت و برگشت بین زمین و ماه را طی کند. با نگاه کردن به آسمان احتمال دارد رصد کنندگان این شی درخشان را با سیاره ناهید اشتباه بگیرند. ۵ آژانس فضایی مختلف به نمایندگی ۱۵ کشور در ساخت این سازه ۱۰۰ میلیارد دلاری مشارکت کردند و تا به امروز نیز در کنترل آن نقش دارند. NASA، Roscosmos روسیه، آژانس فضایی اروپا، آژانس فضایی کانادا و آژانس جستجو های هوافضایی ژاپن از ارکان اصلی شریک در ساخت و اداره ایستگاه فضایی هستند.ایستگاه فضایی بین المللی به صورت قطعه قطعه به فضا برده و در آن جا سرهم بندی شد.
این ایستگاه متشکل از ماژول های مختلف و گره های اتصالی هستند که شامل اقامت گاه ها و آزمایشگاه های مختلف هستند. معمولا گروه های تحقیقای ۶ نفره بین ۴ تا ۶ ماه در ایستگاه فضایی اقامت می کنند. اولین خدمه ایستگاه فضایی تیمی ۳ نفره بوده است اما با این حال پس از رویداد فاجعه شاتل کلمبیا تعداد آن ها به دو نفر کاهش یافت.