راه طولانی بنگلادش در مسیر فضایی شدن

به کارگیری تکنولوژی فضایی در بنگلادش در سال 1968 با تاسیس ایستگاه زمینی APT در مرکز انرژی اتمی این کشور آغاز شد. این ایستگاه سپس در سال 1972 تحت عنوان مرکز تحقیقات پیشرفتهی ماهوارهای (SARC) توسط کمیسیون انرژی اتمی بنگلادش ((BAEC به کار خود ادامه داد. برنامه ی ماهوارهی تکنولوژی منابع زمینی (ERTS) در این کشور پس از آغاز پروژهی ERTS آمریکا و با تقلید از آن آغاز شد و نام آن به "برنامهی ماهوارهی مطالعه زمین بنگلادش" (BLP) تغییر داده شد. سازمان تحقیقات فضایی و سنجش از دور بنگلادش (SPARRSO) در سال 1980 با ادغام دو سازمان BLP و SARC تاسیس شد. این سازمان مسئولیت تحقیقات ستاره شناسی و کاربردهای تکنولوژی فضایی را در بنگلادش به عهده دارد. SPARRSO در زمینه پروژههای تحقیقاتی در مورد محیط زیست و شهابسنگ ها همکاریهایی با ناسا، JAXA و ESA داشته است و بر شرایط اقلیمی و منابع آبی موجود در بنگلادش نظارت میکند. بنگلادش قرار است در پروژهی ساخت ماهوارهی کوچک چند منظورهی اپسکو (SMMS) همکاری کند؛ ضمنا تا کنون این سازمان کارگاههایی را برای آموزش مدیریت بحران با استفاده از تکنولوژی فضایی در این کشور برگزار کرده است.مهم ترین فعالیت فضایی بنگلادش در سالهای اخیر، تلاش برای ارسال ماهواره به فضا بوده است. Bangabandhu-1 اولین ماهوارهی پرتابی بنگلادش در فضا خواهد بود. بودجهی در نظر گرفته شده برای ساخت این ماهواره 248 میلیون دلار است و طول عمری برابر با 15 سال خواهد داشت.دولت بنگلادش اعلام کرده است که پس از سال 2020 . . .
برای مشاهده این صفحه اشتراک تهیه کنید.