فضانوردان ناسا تجارب جالبی را از زندگی در جاذبه صفر درجه بازگو کرده‌اند.به محض اینکه شما در شرایط بی‌وزنی قرار می‌گیرید، احساس می‌کنید که تمام مایعات از بخش تحتانی بدنتان به بخش فوقانی آن حرکت می‌کنند و تمام اندامهایی که در حفظ تعادل بدن شما نقش دارند، دیگر هیچ جاذبه‌ای را احساس نمی‌کنند.
این مسئله باعث بروز حالتی می‌شود که فضانوردان از آن تحت عنوان «سندروم پای پرنده» یاد می‌کنند؛ چراکه با بالا آمدن مایعات در بدن، صورت‌های آنها پف کرده و در عوض پاهایشان لاغر می‌شود. فضانوردان همچنین در اثر بالا آمدن مایعات در بدن کمتر احساس تشنگی می‌کنند و بینی آنها دچار گرفتگی می‌شود. در برخی مواقع نیز آنها تا ۲۴ ساعت دچار سرگیجه و حالت تهوع شده و اشتهای خود را نیز از دست می‌دهند.
با وجود اثبات تاثیرگذار نبودن زندگی در فضا برروی بدن انسان، برخی از دانشمندان معتقدند که بدن انسان برای زندگی در فضا ساخته نشده است و حضور در گرانش صفر درجه می‌تواند در درازمدت تاثیرات مخربی را بر اندامهای داخلی بدن به ویژه استخوان‌ها و همچنین ترکیب خون انسان به جا بگذارد. به همین دلیل ناسا می‌کوشد با گسترش دامنه تحقیقات خود، از حفظ سلامت فضانوردان در ماموریت‌های فضایی آینده اطمینان حاصل می‌کند.