آژانس فضایی روسیه، روسکاسموس (Roscosmos)، یک ماهواره مخابراتی متعلق به ارتش روسیه را به فضا پرتاب کرد. این پرتاب در راستای برنامه روسیه برای نوسازی ماهواره‌های مخابراتی نظامی این کشور است. این ماهواره مریدین-ام ۱۸ال (Meridian-M 18L) نام دارد و هشتمین ماهواره منظومه ماهواره‌ای مریدین به شمار می‌رود. منظومه ماهواره‌ای مریدین شامل ۱۱ ماهواره خواهد بود که قرار است جایگزینی برای ماهواره‌های مولنیا (Molniya) باشند. ماهواره‌های مولنیا شامل سه نسل ماهواره مخابراتی هستند که با بیش از ۱۰۰ پرتاب به مدت ۴۱ سال تمام خاک روسیه و قطب شمال را پوشش می‌دادند.
سخنگوی بخش مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه با اعلام این خبر گفت: «موشک سایوز-۲.۱آ (Soyuz-2.1a) که روز سه‌شنبه ۳۰ ژوئیه (۸ مرداد) در ساعت ۰۸:۵۶ به وقت مسکو از مرکز پرتاب‌های فضایی پلستسک (Plesetsk Cosmodrome) در زمان مقرر پرتاب شد، ماهواره مریدین را با موفقیت در مدار محاسبه شده قرار داد.» وی خاطرنشان كرد: «عملیات پرتاب و همچنین حمل و استقرار ماهواره به مدار٬ توسط موشک تقویتی فرگات (Fregat) در حالت عادی انجام گرفت.» تقویت کننده فرگات که ماهواره‌ها بر روی آن نصب شده و به عنوان مرحله فوقانی موشک‌های نوع سایوز شناخته می‌شوند وظیفه دارد محموله خود را بعد از آن که توسط سایوز در مدارهای پائینی قرار گرفتند به مدار مورد نظر برساند.
سخنگوی بخش مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه همچنین گفت: «یک ارتباط تله متریک پایدار با ماهواره برقرار و حفظ شده که نشان می‌دهد دستگاه‌های موجود در ماهواره به طور عادی کار می‌کنند.» وی اضافه کرد: «استفاده از ماهواره های مریدین باعث بهبود ویژگی‌های عملیاتی و فنی و اقتصادی وسایل ارتباطی موجود با گسترش باندهای فرکانس مورد استفاده، افزایش طول عمر فعال در مدار و شاخص‌های قابل اطمینان‌تر می‌شود.»
ماهواره‌های مریدیان با بیش از ۲۰۰۰ کیلوگرم وزن مجهز به سه ترانسپاندر در فرکانس‌های وی‌اچ‌اف (VHF)، یواچ‌اف (UHF) و باند-اس (S-Band) هستند. عمر این ماهواره‌ها ۷ سال برنامه‌ریزی شده و قرار است این ماهواره‌ها به طور موازی با منظومه ماهواره‌ای مدار ژئو رادوگا (Raduga) کار کنند.
پرتاب ماهواره مریدین، سومین پرتاب موشک سایوز ۲ از از پایگاه پلستسک در سال ۲۰۱۹ بشمار می‌رود. بنا به گفته سخنگوی بخش مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه این ماهواره به منظور برقراری ارتباط کشتی‌ها و هواپیماهای شناسایی یخ در منطقه مسیر دریای شمال با ایستگاه‌های ساحلی زمینی طراحی شده است. همچنین این دستگاه برای گسترش قابلیت‌های شبکه ایستگاه‌های ارتباطی ماهواره‌ای در مناطق شمالی سیبری و خاور دور در جهت توسعه اقتصاد روسیه مورد نیاز است.
