سیروس برزو: پس از یک تاخیر چند ماهه مشکلی که در زمان فرود ناو کیهانی سایوز ام.اس-۲ بوجود آمده بود افشا شد. این حادثه در جلسه ۱۶ اکتبر کمیته مشورتی کمیته بین المللی ناسا منتشر گردید. در جلسه این کمیته، توماس استافورد، فضانورد سابق گزارش داد این حادثه زمانی اتفاق افتاد که چتر نجات اصلی فضاپیمای سایوز در حدود ۸ کیلومتری بالاتر از محل فرود در قزاقستان باز شد و ضربه یک تسمه فلزی که بخشی از سیستم چتر نجات است منجر به ایجاد یک درز در ناو و نشتی هوا از سفینه گردید.
این حادثه در ۱۰ آوریل و زمانی رخ داد که سایوز ام.اس-۲ شین کیمبراو، سرگئی ریژکف و آندره باریسنکو که تقریبا ۶ ماه در ایستگاه فضایی بین المللی گذرانده بودند را به زمین برمی‌گرداند. گری اردن سخنگوی ناسا روز ۱۷ اکتبر تأیید کرد که این حادثه در زمان فرود سایوز ام.اس-۲ صورت گرفت.
استافورد گفت: از دست دادن فشار جزئی، خدمه را در معرض خطر قرار نداد. یک دریچه درزمانی که سفینه به ارتفاع ۵ کیلومتری برسد به‌طورمعمول باز می‌شود تا هوای معمولی به داخل راه پیدا کند. البته خدمه همچنان از لباس‌های عایق‌بندی شده سوکول تا فرود کامل سایوز استفاده می‌کنند.
استافورد گفت که هیچ سابقه‌ای از رویداد مشابه در سامانه چتر نجات سایوز در فرودهای قبلی وجود نداشت. وی گفت: این ناهنجاری توسط کارشناسان موردبررسی قرارگرفته و اقدامات لازم انجام‌شده تا چنین اتفاقی در آینده صورت نگیرد و تکرار این نقص فنی بسیار بعید به نظر می‌رسد.
در سال ۱۹۷۱ اتفاق مشابهی رخ داد که منجر به کشته شدن ۳ فضانورد ناو سایوز-۱۱ شد. در آن زمان دابروولسکی، ولکف و پاتسایف بعد از سفری ۲۳ روزه از ایستگاه فضایی سالیوت-۱ به زمین بازمی گشتند و دریچه ای که باید در ارتفاع ۵ کیلومتری باز می شد خیلی زودتر و در ارتفاعی باز شد که هوایی وجود نداشت و کل هوای داخل ناو به بیرون رفت. به دنبال این حادثه، کارشناسان کارخانه زوزدای روسیه لباس سوکول را برای محافظت از فضانوردان ابداع کردند. تا آن زمان، سرنشینان سایوز از لباس فضایی استفاده نمی کردند.
.jpg)