در تمام جهان هستی، اجسام تحت نیرویی به نام جاذبه یا گرانش (Gravity) یکدیگر را به سمت خود جذب می‌کنند که در ادامه به بررسی آن در فضا می‌پردازیم. این نیرو به عوامل مختلفی از جمله مقدار ماده و فاصله اجسام وابسته است. جسمی با مقدار ماده بیشتر، نیروی جاذبه بیشتری نیز دارد. همچنین نیروی جاذبه میان اجسامی که به یکدیگر نزدیک هستند بیشتر است.
در همین رابطه بخوانید: گذر زمان در فضا
از آنجا که ماده تشکیل‌دهنده زمین بسیار بیشتر از ماده تشکیل‌دهنده انسان است، جاذبه زمین انسان را به سوی خود می‌کشد. البته رفتار زمین به شکلی است که تمام ماده خود را در مرکز نشان می‌دهد و قدرت جاذبه در هر نقطه از زمین وابسته به فاصله آن محل تا مرکز زمین است.
شرایط جاذبه در فضا
حال اگر فرض کنیم انسان بتواند از روی زمین بلند شود و به سمت آسمان پرواز کند، به دلیل شرایط جاذبه زمین، نیروی کشش آن کاهش می‌یابد. هنگامی که انسان وارد فضا می‌شود، در واقع از میدان جاذبه زمین خارج می‌گردد و در اصطلاح حالت بی‌وزنی را تجربه می‌کند. همین عامل موجب معلق ماندن حامل‌های فضایی، سفینه‌ها، فضانوردان و دیگر اجسام در حالت بی‌وزنی می‌شود.