دانشمندان از طرح اولیه مأموریتی رونمایی کرده‌اند که طی آن یک زیردریایی به کاوش در آب‌های قمر تایتان یا تیتان (Titan)، یکی از اقمار زحل، خواهد پرداخت. این زیردریایی در صورت تأیید توسط ناسا در دهه ۲۰۳۰ به فضا ارسال می‌شود. تایتان بزرگ‌ترین قمر زحل می‌باشد که در فاصله ۱.۲ میلیارد کیلومتری از خورشید واقع شده است.
در زیر سطح تایتان ترکیباتی از آب و آمونیاک وجود دارد. این اقیانوس زیرسطحی در حقیقت یک لایه مایع است که محتوی ترکیباتی از آب یا آب و آمونیاک بوده و در ژرفای بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری از سطح این قمر قرار گرفته است. جو تایتان غالباً از نیتروژن است؛ بااین‌حال دارای متان و اتان نیز می‌باشد. وجود باد و باران سطح تایتان را به‌شکلی مشابه سطح زمین تبدیل کرده است.
استیون اولسون (Steven Oleson)، مدیر مرکز تحقیقات گلن (Glenn Research Center) ناسا، می‌گوید: «زیردریایی تایتان نخستین گام برای ارسال چنین کاوشگری به قمرهای اروپا (Europa) و انسلادوس (Enceladus) به‌حساب می‌آید.» اروپا و انسلادوس به‌ترتیب قمرهای مشتری و زحل هستند که در آن‌ها اقیانوس‌های وسیعی از آب مایع وجود دارد. اما این ذخایر مایع زیر پوسته‌های یخی قرار دارند و بنابراین ارسال زیردیایی به آن‌ها سخت‌تر از تایتان خواهد بود.
چنین زیردریایی‌هایی با نمونه‌های زمینی بسیار تفاوت دارند؛ زیرا آن‌ها می‌بایست به‌جای آب در متان یا اتان مایع حرکت کنند. هوای سطح تایتان برای مایع ماندن آب بسیار سرد است، اما محققان معتقدند این قمر نیز مانند انسلادوس و اروپا یک دریای شور زیر سطح خود دارد. به‌علاوه، جو غلیظ تایتان احتمالاً میزبان مواد شیمیایی پیچیده‌ای است که شامل مولکول‌های آلی و بلوک‌های ساختاری حاوی کربن می‌شود. در نتیجه، بسیاری از اخترشناسان تایتان را به‌عنوان محلی بالقوه برای حیات می‌شناسند.
زیردریایی مخصوص تایتان باید طولی نزدیک به ۶ متر و وزنی در حدود ۱۵۰۰ کیلوگرم داشته باشد تا بتواند تجهیزات ارتباطی موردنیاز را با خود حمل کند. این زیردریایی می‌بایست شامل محموله‌ای جهت تحلیل نمونه‌های مایع، یک تصویربردار سطح و همچنین یک ایستگاه آب و هوا باشد.