سفر به اعماق فضا و مقاصد دوردست، حداقل چندین سال به طول می‌انجامد و انسان‌ها به‌هیچ‌وجه آماده چنین سفرهای طولانی نخواهند بود. تصور کنید در فضایی محدود به همراه سه یا چهار همکار، چندین ماه را سپری کنید و پس از انجام مأموریت، دوباره همین مسافت و زمان را بدون هیچ هیجانی در مسیر بازگشت تحمل نمایید. این‌ها بخشی از مشکلات پیش روی فضانوردانی خواهد بود که قدم در راه مسافرت‌های طولانی فضایی می‌گذارند. به‌علاوه، مقدار منابع مورد نیاز برای انتقال ۶ فضانورد به مریخ در حد غیر قابل تصوری بالا است. ناسا برآورد می‌کند کابین قابل سکونت برای این افراد حداقل ۳۸۰ متر مکعب حجم خواهد داشت و وزن آن به ۲۸ هزار کیلوگرم می‌رسد. همچنین این ۶ فضانورد در طول مسیر به ۱۳ هزار کیلوگرم مواد غذایی نیاز دارند.
در همین راستا و برای رفع این مشکلات، شرکت اسپیس‌ورکس (SpaceWorks) با بودجه ناسا تحت برنامه‌ای موسوم به «ایده‌های پیشرفته ابتکاری» (Innovative Advanced Concepts) در حال ارائه راهکاری برای رفع مشکلات متعدد سفرهای طولانی است و اولین پروژه آنها مربوط به سفر کوتاه ۵۵ میلیون کیلومتری و چند ماهه به کره مریخ خواهد بود. طبق تحقیقات شرکت اسپیس‌ورکس اگر فضانوردان را در وضعیت «استیسیس» (Stasis) قرار دهیم، مقدار فضا و غذای مورد نیاز آنها تا حد بسیار زیادی کاهش یافته و در نهایت با کم شدن مصرف سوخت و نیاز به موتورهای کوچک‌تر برای انجام مسافرت، مجموع وزن این مأموریت۱۴۰ هزار کیلوگرم کاهش خواهد یافت.
استیسیس را می‌توان چیزی شبیه به کمای مصنوعی با حداقل کارکرد متابولیک بدن در نظر گرفت که شبیه به آن را پیش‌تر در فیلم‌های علمی-تخیلی به‌صورت انجماد یا سرمازیستی دیده بودیم. بااین‌حال، از آنجا که انسان‌ها نمی‌توانند در حالت انجماد زنده بمانند، وضعیت استیسیس به‌کار گرفته می‌شود. در حال حاضر عملیات استیسیس یا هیپوترمی درمانی در بیمارستان‌های مختلف استفاده می‌شود. در این وضعیت پس از بروز ضایعات مختلف، بیمار به‌مدت چند روز در حالت هیپوترمی مصنوعی قرار می‌گیرد تا بدنش بتواند از تمام انرژی موجود برای التیام استفاده نماید.
گفتنی است در طول وضعیت استیسیس، مواد مغذی به‌صورت تزریق وریدی وارد بدن فضانوردان خواهد شد، اما تحقیقات نشان می‌دهد استفاده از این روش در درازمدت مشکلاتی را به همراه خواهد داشت؛ بنابراین هنوز مطالعات بیشتر در این زمینه ادامه دارد. درهرحال، دستیابی به این فناوری چندان دور از دسترس نیست و باز هم می‌بینیم داستان‌های علمی-تخیلی گذشته می‌توانند زودتر از آنچه تصور می‌کردیم رنگ واقعیت به خود بگیرند!