سیروس برزو: یک بار که به دیدن الکساندر کالری (Aleksandr Kaleri) رفته بودم عکسی را از دوران سفرش در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) نشان داد که با مایکل فوآل (Michael Foale) کنار میز غذاخوری و درخت کاج کریسمس نشسته و مشغول غذا خوردن هستند. به شوخی گفتم شما فضانوردان خوب کیف می‌کنید. با لبخند جواب داد : «ما سعی می‌کنیم لحظه‌های خوشمان را ثبت کنیم و در زمین با دوستان و خانواده‌مان این لحظه‌های خوش را تقسیم کنیم. کار در فضا خیلی سخت و فشرده است.»
از او درباره برنامه کاری روزانه‌اش در ایستگاه فضایی بین المللی سوال کردم و او گفت: «ما هر روز ساعت ۶ (به وقت گرینویچ) بیدار می‌شدیم. مثل زمین به امور بهداشت شخصی می‌پرداختیم، ورزش می‌کردیم، صبحانه می‌خوردیم و بعد کارمان را شروع می‌کردیم. روز کاری در ایستگاه مداری ۵ یا ۶ ساعت است و بعد از آن می‌توانستیم به کارهای دلخواهمان بپردازیم. هر فضانورد این وقت را به خواست خودش به کاری اختصاص می‌دهد. احیاناً اگر کاری را انجام نداده آن را برای روز بعد آماده می‌کند البته در این بین زمان نهار و شام ، برنامه روزانه ورزشی را باید اضافه کرد. در ساعت ۲۱:۳۰ به خواب می‌رفتیم. ۵ تا ۸ ساعت از شبانه روز به خواب اختصاص دارد. در اوقات فراغت یعنی روز یکشنبه، فیلم‌های ویدیویی که از زمین آورده بودیم یا برایمان فرستاده بودند را تماشا می‌کردیم. من عادت به مطالعه دارم و زیاد کتاب می‌خوانم. در آنجا هم همینطور بود.
البته بعضی موارد کار طوری پیش می‌آید که امکان رعایت این برنامه وجود ندارد. مثلاً قرار بود من یک راهپیمایی فضایی داشته باشم. این راهپیمایی زمانی اتفاق می‌افتاد که موقع خواب ما بود. به همین دلیل باید آمادگی می‌داشتیم و وضعیت خود را برای چنین کاری تغییر می‌دادیم. همچنین وقتی که گروه جدید کیهان‌نوردان به ایستگاه فضایی آمدند. ما مجبور بودیم برای ارتباط‌های تلویزیونی در تنظیم وقت کار و خواب و استراحت تغییر دهیم. اما اصولاً کار در ایستگاه فضایی بین المللی براساس برنامه پیش‌بینی شده است.
در ایستگاه فضایی کارهای مختلفی را انجام می‌دهیم. بخشی از وظایف ما مربوط به حفظ و نگهداری خود ایستگاه است. انجام تعمیرات جزیی، تنظیم دستگاه‌های جدید و غیره. قسمتی هم از برنامه به کارهای تنظیم شده توسط کارشناسان اختصاص دارد مثل آزمایش‌های پزشکی و زیست شناسی، پژوهش در زمینه رشد فناوری فضایی، آزمایش‌هایی در زمینه‌های فیزیک بنیادی، گرد و غبار کیهانی، نظارت به وضعیت ژئوفیزیک و حتی کشاورزی. من در ایستگاه فضایی نخود سبز کاشتم و با علاقه خیلی زیاد مراحل رشد آن را زیر نظر داشتم و از آن مراقبت می‌کردم. فضانوردان آمریکایی هم در زمینه مشابهی کار می کنند.»