احتمال آن وجود دارد که فیسبوک به زودی در رقابت برای ارائه اینترنت ماهوارهای به اسپیس ایکس و وان وب ملحق شود. جزئیات فاش‌شده از پرونده‌ای که اخیرا در کمیسیون مخابراتی فدرال (FCC) تشکیل شده است، از ساخت یک ماهواره چندین میلیون دلاری توسط شرکتی به نام پوینت ویو (PointView Tech LLC.) که در سکوت رسانه‌ای فعالیت می‌کند، خبر می‌دهند. این ماهواره که آتنا (Athena) نام دارد، نرخ انتقال داده‌ای ۱۰ برابر سریع‌تر از ماهواره‌های اینترنتی منظومه استارلینک (Starlink) شرکت اسپیس ایکس خواهد داشت.
به نظر می‌رسد که شرکت پوینت ویو تنها بر روی کاغذ موجودیت دارد. در واقع این شرکت کوچک احتمالا یک زیرمجموعه جدید فیسبوک است که سال گذشته برای مخفی نگه داشتن تلاش‌های این شبکه اجتماعی در راستای اینترنت ماهوارهای تاسیس شده است.
بسیاری از شرکتهای فناوری اعتقاد دارند که آینده دسترسی به اینترنت، در منظومه‌های ماهوارهای نهفته است. تقریبا نیمی از مردم جهان به اتصال پهن‌باند اینترنت دسترسی ندارند؛ خصوصا افرادی که در مناطق دورافتاده یا کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند. اسپیس ایکس قصد دارد نزدیک به ۱۲۰۰۰ماهواره را به مدار LEO بفرستد تا اینترنتی با سرعت در مقیاس گیگابیت بر ثانیه را در تمام سطح زمین فراهم کند. شرکت وان وب که به دفعات در اخبار به آن اشاره شده نیز با تعداد ماهواره کمتر و سرعتی در حدود 50 مگابیت بر ثانیه، هدفی مشابه را در دستور کار خود قرار داده است.
ماهواره آتنا در اوایل سال ۲۰۱۹ توسط ماهواره‌بر وگا (Vega) متعلق به شرکت فرانسوی آرین اسپیس (Arianespace) به مدار LEO فرستاده می‌شود. این ماهواره ۱۵۰ کیلوگرمی، از لحاظ ابعاد و وزن تقریبا مشابه ماهواره‌های اسپیس ایکس و وان وب است اما از امواج رادیویی با فرکانس بالاتر و طول موج کوتاهتری استفاده می‌کند که نرخ انتقال داده سریعتری را تضمین می‌کنند. طبق تخمین شرکت، سامانه ارتباطی باند E این ماهواره نرخ انتقال داده تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه برای دانلود و تا ۳۰ گیگابیت بر ثانیه برای آپلود ارائه می‌نماید.
در اطلاعات منتشرشده توسط FCC، به ساخت سه ایستگاه زمینی اشاره شده و این ماهواره در هر بار گردش خود به دور زمین، با هرکدام از ایستگاه‌ها کمتر از ۸ دقیقه ارتباط برقرار می‌کند. اگر فیسبوک واقعا قصد ارائه اینترنت ماهوارهای به صورت جهانی را داشته باشد، باید مانند اسپیس ایکس و وان وب، تعداد ماهواره‌های خود را به مقیاس ۱۰۰۰ یا بیشتر برساند. این امر می‌تواند مخالفت FCC را به دنبال داشته باشد چرا که با تعدد منظومه‌های چندهزارتایی در مدار LEO، احتمال برخورد بین ماهواره‌ها بسیار بالا خواهد رفت.