سیاه‌چاله‌ها اصولا نامر‌‌ئی هستند و به همین دلیل تخمین زدن بزرگی آنها کار سختی است. جرم آنها می‌تواند از چند برابر تا چند میلیارد برابر جرم خورشید باشد. اخیراً دسته جدیدی از این اجرام کیهانی موسوم به سیاه چاله فوق کلان جرم (Ultramassive black holes) کشف شده که اخترشناسان را به فکر تعیین مقیاس‌های جدید انداخته است. بر اساس تحقیقات جدید صورت گرفته توسط تلسکوپ پرتو ایکس چاندرای ناسا، گونه نوین این سیاه‌چاله‌ها اندازه‌ای بسیار بزرگ تر از برآوردهای قبلی دارند.
بر اساس مقیاس کنونی، کوچک ترین دسته از سیاه‌چاله‌ها یعنی سیاهچالههای ستاره‌وار اندازه‌ای معادل ۵ تا ۳۰ جرم خورشیدی دارند. بعد از آنها گروهی به نام سیاهچاله‌هایی با جرم متوسط با اندازه‌ای معادل ۱۰۰ تا ده هزار برابر جرم خورشید قرار گرفته، و نهایتاً سنگین وزن‌ها حضور دارند که میلیون‌ها یا میلیاردها برابر خورشید هستند و سیاهچالههای کلان‌جرم لقب گرفته‌اند.
از آن‌جا‌یی که فاصله‌ی بسیار زیادی بین میلیون و میلیارد وجود دارد، به همین خاطر است اخترشناسان ادعا می‌کنند که باید دسته‌بندی دیگری برای این طبقه‌بندی به وجود بیاید و تنها به بزرگ ترین سیاه‌چاله‌ها اختصاص داشته باشد. جرم این سیاهچالههای جدید که سیاه چاله فوق کلان جرم نام دارند، ده‌ها میلیارد برابر بیشتر از خورشید است. برای مثال سیاه‌چاله‌ی S5 0014+813 یکی از بزرگترین سیاهچالههای کشف شده است که حدود ۴۰ میلیارد برابر خورشید جرم دارد.
محققان برای جمع آوری بانک اطلاعاتی کامل برای دسته‌بندی جدید مجبور شده‌اند که اطلاعات ۷۲ کهکشان را که با زمین ۳.۵ میلیارد سال نوری فاصله دارند بدست آورند. هرچه این سیاه‌چاله‌ها بزرگتر باشند قادرند جریان‌های پرفشار ماده و گاز بیشتری پرتاب کنند. اخترشناسان از این مطلب به نفع خود استفاده کرده و با اندازه‌گیری روشنایی این جریان‌ها، جرم سیاه‌چاله‌ها را حساب می‌کنند.
با بررسی طول موج رادیویی و اشعه‌ی ایکس منتشر شده توسط این سیاه‌چاله‌ها، تیم تحقیقاتی مورد بحث توانستند اجرامی را شناسایی کنند که حدود ۱۰ برابر جرم بیشتری نسبت به محاسبات قبل داشتند. حدود ۴۰ درصد از این اجرام به راحتی در دسته فوق کلان جرم قرار می گیرند چون جرم آنها حدود ۱۰ میلیارد برابر بیشتر از خورشید است.
این مسئله می‌تواند درک علاقه‌مندان به اخترشناسی در این حوزه را تغییر دهد چرا که پیش از این اخترشناسان باور داشتند سیاهچالههای کلان‌جرم و کهکشان‌های پیرامونشان و به طور آهسته در حال گسترش‌اند اما اکنون مشخص شده که این روند بسیار سریعتر از تصورشان در حال پیشرفت است و حتی ممکن است افزایش بی حد و حصر اندازه‌ی آنها به فروپاشی کهکشان‌ها بیانجامد.