کشتی های هوایی روسی برای دفاع موشکی به میدان میآیند
مهندسین روسی در حال طراحی کشتیهای هوایی جدید و پیشرفته مستقر در ارتفاعات بسیار بالا به عنوان یک عنصر قوی در سپر دفاع موشکی ضد بالستیک برای این کشور هستند.
کشتیهای هوایی نسبت به سایر وسایل پرنده دارای برتریهایی هستند؛ از جمله آنها میتوانند مقدار قابل توجهی بار بدون فرود را حمل کنند، آنها میتوانند در هوا برای مدت بسیار بیشتری نسبت به هواپیما و هلیکوپتر باقی بمانند، مصرف سوخت آنها بسیار کمتر بوده و بسیار قابل اعتماد هستند همچنین، کشتیهای هوایی برای فرود نیازی به باند فرودگاه ندارد.
البته از معایب آنهامی توان به سرعت کم این بالنها به نسبت هواپیما (سرعت آنها 160 کیلومتر در ساعت است) و قدرت مانور کم آن اشاره کرد.
در سال 2015 ولادیمیر میچییو Vladimir Mikheev، مشاور معاون اول شرکت فنآوریهای رادیوالکترونیکی (Radio-Electronic Technologies) از شروع به کار یک شرکت روسی در ساخت نوع جدیدی از بالن که ممکن است تبدیل به یک جزء کامل از سیستم هشدار دهنده برای روسیه شود، خبر داد.
به گفته ولادیمیر میچییو دیگر مزیتهای یک بالن آن است که میتوان بر روی سطح وسیع آن آنتنهای سامانه رهگیری موشکهای بالستیک را نصب کرد. بنا به اخبار منتشرشده در رسانهها شرکت فنآوریهای رادیو الکترونیکی توسعه الکترونیکی بالنی که طراحی آن در شرکت Augur-RosAeroSystems بوده، را انجام داده است.
بهعنوان نمونه، کشتی هوایی چندمنظوره جدید آتلانت-30 ساخت روسیه، انتظار میرود تا اوایل سال 2018 پرواز کند، این کشتی هوایی قادر به حمل 170 تن محموله تا ارتفاع 10000 متر و شناسایی کننده موشکهای بالستیک دشمن است که در مراحل نهایی برای قرارگیری در مدار پروازی خود است.
علاوه بر این بالن قادر به انتقال هوایی 3 تانک کاملاً مجهز T-90 و یا 8 فروند BMP-3 است. شرکت روسی RosAeroSystems نیز در حال توسعه بالن دیگری به نام Berkut، در جهت ایجاد ارتباط و نظارت قدرتمند است، این بالن مجهز به پانلهای خورشیدی پیشرفته و سامانههای حفاظت از انرژی است و انتظار میرود که در ارتفاع 20-23 کیلومتری و چهار ماه بدون فرود، فعالیت کند.
هدف اصلی شرکت Berkut عکاسی هوایی، نظارت و ارتباطات است اما این بالن میتواند برای اهداف نظامی مانند جنگ الکترونیک، تعیین هدف و دفاع هوایی به کار گرفته شود.
لازم به ذکر است که کشتیهای هوایی مستقر در استراتوسفر میتواند جایگزین ارزان و کارآمدی برای ماهوارههای ارتباطی، هم برای اهداف غیرنظامی و هم نظامی باشد، بهعنوان نمونه نوعی بالن هوایی کوچک میتواند ارتفاع 20 کیلومتری پوشش ارتباطی در شعاع 760 کیلومتری را فراهم کند.