راکت لب (Rocketlab) استارت‌آپ نیوزلندی-آمریکایی طی ششمین پرتاب ماهواره‌بر خود یعنی الکترون (Electron) سه ماهواره که مجموع جرمشان به ۱۸۰ کیلوگرم می‌رسید را در مدار لئو قرار داد.
اولین ماهواره هارببینجر (Harbinger) نام دارد که یک ماهواره سنجش از دور است. اپراتور و سازنده این ماهواره شرکت یورک اسپیس سیستمز (York space systems) است که یک شرکت فضایی مستقر در دنور آمریکا است. هربینگر مجهز به یک رادار روزنه مصنوعی باند ایکس با قدرت تفکیک ۱۰ متر است. همچنین برای ارتباط با ایستگاه زمینی مجهز به یک سامانه ارتباطات لیزری سرعت بالا است. این ماهواره ۱۵۰ کیلوگرم وزن دارد و برای تامین انرژی خود مجهز به ۴ پانل خورشیدی است.
دومین محموله این پرتاب یک ماهواره مکعبی به نام فالکن-اودی‌ای (Falcon-ODE) است. ODE مخفف عبارت Orital Debris Experiment است که به معنی آزمایشگاه کوچک مدارگرد است. این کیوب‌ست تنها یک کیلوگرم وزن دارد و قرار است به وسیله راداری که به آن مجهز شده است یک سری اشیا را که از قبل در مدار قرار داده‌شده‌اند را به منظور بدست آوردن چگالی جو ردیابی کند.
این ماموریت بدین صورت است که این اشیا در ابتدا در مدار لئو قرار می‌گیرند و پس از مدتی به دلیل اصطکاک با هوای ناچیز این مدار، کاهش ارتفاع پیدا می‌کنند. هدف ارتش آمریکا این است که با سنجش این کاهش ارتفاع چگالی جو را تخمین زده و با مقایسه نتایج این آزمایش با آزمایشات قبلی میزان تغییر چگالی را اندازه‌گیری کند. هدف دیگر ارتش آمریکا آموزش نیروهای نظامی تازه وارد خود و آشنایی آن‌ها با ماموریت‌های واقعی است.
سومین ماهواره این پرتاب یک ماهواره مکعبی دیگر به نام اسپارک-۱ (Sparc-1) است. اوپراتور این ماهواره ارتش آمریکا (US Army) است و سازندگان آن دو شرکت سوئدی و آمریکایی به نام‌های کاسمیاک (Cosmiac) و پامپکین اسپیس (Pumpkin space) هستند. اسپارک-۱ مجهز به یک فرستنده رادیویی ساخت پامپکین اسپیس است که وظیفه برقراری ارتباط با مرکز زمینی را دارد. دیگر سامانه آن یک دوربین اس‌اس‌ای (SSA camera) است که ساخت شریک سوئدی است. SSA مخفف عبارت Space situation awareness است که به معنی آگاهی از وضعیت فضا است. طول عمر این ماهواره ۱ سال برنامه‌ریزی شده است و وزن آن ۳۰ کیلوگرم است. برخلاف دیگر ماهواره های مکعبی پانل‌های خورشیدی این کیوب‌ست روی بدنه آن نصب نشده است بلکه بر روی دو صفحه باز شونده قرار گرفته‌اند.
این پرتاب شنبه ۴ می (۱۴ اردیبهشت) ساعت ۱۸:۰۰ به وقت محلی ( ۱۰:۳۰ به وقت ایران) از پایگاه فضایی راکت‌لب در جزیره ماهیاپنیسولا انجام شد. سه ماهواره فوق با ۱۸۰ کیلوگرم وزن سنگین‌ترین محموله پرتاب شده توسط ماهواره‌بر الکترون بودند. ظرفیت الکترون ۵۰۰ کیلوگرم اعلام شده است.
