ناسا تصویری از ستاره ای‌جی کارینا (AG Carinae) را که یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های کهکشان راه‌شیری است، منتشر کرد. این ستاره معادل یک میلیون برابر خورشید نور از خود ساطع می‌کند، اما به‌دلیل فاصله ۲۰ هزار سال نوری آن با زمین و وجود حجم عظیمی از گرد و غبار با چشم غیرمسلح به‌سختی قابل مشاهده است.
ای‌جی کارینا با تلسکوپ‌هایی مثل هابل به‌خوبی قابل مشاهده است و مطالعه آن نشان می‌دهد که یک ستاره می‌تواند تا چه اندازه بزرگ شود. این تصویر از اطلاعات موجود در نور مرئی و طول موج‌های فرابنفش استفاده می‌کند، زیرا طول موج‌های فرابنفش به دانشمندان اجازه می‌دهد ساختارهای غباری پیرامون آن را با جزئیات بیشتری ببینند.
ستاره مذکور به‌دلیل نور بسیار زیادش سوخت زیادی مصرف می‌کند و نسبتا پایدار است. به‌گفته پژوهشگران هابل ستاره یادشده مستعد تکانه شدیدی است که اندازه‌اش را به بیش از حد معمول می‌رساند و لایه‌هایی از گاز را به فضا می‌فرستد. وقتی ۱۰ هزار سال پیش یکی از این تکانه‌ها به‌وجود آمد، پوسته زیبایی از غبار و گاز شکل گرفت که ظاهر متمایز این ستاره را ایجاد کرد. همچنین این فوران‌ها می‌توانند حجم عظیمی از ماده را تا ۱۰ برابر جرم خورشید به بیرون پرتاب کنند.
ستاره‌هایی شبیه ای‌جی کارینا حداقل در مقیاس ستاره‌ای چندان دوام نمی‌آورند و چون به‌سرعت سوخت خود را مصرف می‌کنند، عمرشان فقط چند میلیون سال است و در جوانی از بین می‌روند. فاز تکانه‌ای این ستاره‌های پرنور با نام متغیر آبی درخشان (Luminous Blue Variables) شناخته می‌شود و مطالعه آنها شانس مشاهده ستاره‌ها مشاهده با جزئیات بالا را به‌وجود می‌آورد.