چین با موفقیت ماموریت اکتشافی خود با نام چانگ ای-4 (Chang’e-4) را به مقصد ماه پرتاب کرد. طی این پرتاب که در روز جمعه ۱۶آذر صورت گرفت، فرودگر و سطح‌نورد این ماموریت به مدار انتقال ماه ارسال شدند و انتظار می‌رود در اوایل سال نو میلادی کاوشگر چانگ ای-۴ بر نیمه تاریک ماه فرود بیاید. این پرتاب توسط ماهواره‌بر لانگ مارچ-۳بی (Long March 3B) از پایگاه پرتاب ژیچانگ در جنوب غرب چین صورت گرفت. شرکت علوم و فناوری هوافضای چین (CASC) به عنوان پیمانکار اصلی برنامه فضایی این کشور موفقیت در پرتاب و به دنبال آن تزریق کاوشگر به مدار انتقال ماه در فاصله یک ساعت پس از پرتاب را به صورت رسمی اعلام نمود.
ماموریت چانگ ای-۴ شامل یک فرودگر و یک سطح‌نورد می‌باشد که که مجموع وزن آن‌ها کمتر از ۴تن بوده و شامل دوربین‌ها و محموله‌های علمی برای تحلیل خاک سطح ماه، تعامل با بادهای خورشیدی، انجام مطالعات رادیویی با فرکانس پایین و تحلیل‌های زیرسطحی می‌باشد. در مورد تاریخ دقیق فرود این کاوشگر بر سطح ماه هنوز اعلام رسمی صورت نگرفته اما همانطور که گفته شد، احتمالا اوایل ژانویه ۲۰۱۹ یعنی تقریبا یک ماه دیگر چانگ ای-۴ بر سطح ماه فرود خواهد آمد.
با توجه به اینکه چانگ ای-۴ در نیمه تاریک ماه فرود می‌اید که رو به زمین نیست و سیگنال‌های مخابراتی را نمی‌تواند مستقیما به زمین بفرستد؛ پس برای ارتباط با ایستگاه زمینی، ارسال اطلاعات و دریافت دستورات، ارتباط مخابراتی را با ماهواره کوکیائو (Queqiao) برقرار کرده و سپس این ماهواره داده‌های دریافت‌شده را به زمین ارسال می‌کند. در واقع یک مثلث برای ارتباط ایستگاه زمینی با این ماه‌نورد شکل می‌گیرد. ماهواره کوکیائو که توسط شرکت اسپیس‌ست (China Spacesat Co., Ltd.) و تحت نظر آکادمی فناوری فضایی چین (CAST) ساخته شده، در خردادماه سال جاری به نقطه ۲ لاگرانژ میان ماه و زمین ارسال شد تا نقش رله مخابراتی را برای ماموریت چانگ ای-۴ ایفا کند.
چانگ ای-۴ در اصل به عنوان پشتیبانی برای ماموریت چانگ ای-۳ برنامه‌ریزی شده بود که چین را به سومین کشور قادر به فرود نرم بر روی سطح ماه و اولین کشور انجام‌دهنده این مهم پس از شوروی در سال ۱۹۷۶ تبدیل کرده بود. اما با توجه به اینکه نیمه تاریک ماه نسبت به نیمه روشن آن سطح ناهموارتری دارد و ارتباط با زمین نیز با دشواری‌هایی همراه است، چانگ ای-۴ به عنوان نخستین سازه دست بشر که در نیمه تاریک ماه فرود می‌آید، تجهیزات پیشرفته‌تر و هزینه بیشتری دارد. این ماموریت که قرار است یک سال به طول بیانجامد شامل محموله‌هایی از جمله طیف‌سنج فرکانس پایین (Low Frequency Spectrometer)، دوربین‌های مختلف برای نظارت بر فرود و ناهمواری‌های سطحی، دوربین پانوراما و راداری برای بررسی ساختار خاک تا عمق ۵۰۹متری می‌باشد.