آژانس فضایی آمریکا از کشف یک سیاره فراخورشیدی مشابه زمین در داده‌های قدیمی مخابره‌شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر (Kepler) خبر داد. سوخت تلسکوپ کپلر در سال ۲۰۱۸ تمام شد و از کار افتاد، اما اکنون دانشمندان مشغول بررسی داده‌های مربوط به مشاهدات این تلسکوپ از سیاره‌های فراخورشیدی هستند و در بررسی‌هایشان به یک سیاره فراخورشیدی جدید برخوردند.
این سیاره فراخورشیدی که Kepler-1649c نام دارد در فاصله ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار گرفته و به‌گفته مقامات ناسا در میان هزاران سیاره فراخورشیدی کشف‌شده توسط کپلر بیشترین شباهت را از نظر ابعاد و متوسط دما به زمین دارد. از طرف دیگر این سیاره در محدوده قابل سکونت ستاره خود قرار گرفته است؛ ناحیه‌ای که در آن امکان وجود آب به شکل مایع در سطح سیاره وجود دارد.
Kepler-1649c اندکی از زمین بزرگ‌تر است و به‌میزان ۷۵ درصد کره خاکی ما از خورشید نور دریافت می‌کند؛ این یعنی Kepler-1649c از نظر دمایی در سطحی تقریباً برابر با زمین قرار می‌گیرد. گرچه شناسایی این سیاره فراخورشیدی به‌خاطر مشخصاتش بسیار امیدبخش به‌نظر می‌آید اما کشف آن لزوماً به‌معنای پیدا شدن زمین دوم نیست.
سیاره یادشده در مدار پیرامونی یک کوتوله سرخ (red dwarf) قرار دارد؛ ستاره‌ای که به‌گفته ناسا به خاطر زبانه‌های آتش موجود در سطح آن، محیط Kepler-1649c را به فضایی چالش‌برانگیز برای زندگی بدل می‌کند. آژانس فضایی آمریکا همچنین خاطرنشان کرده که جو این سیاره فراخورشیدی همچنان ناشناخته است و این احتمال وجود دارد که محاسبات صورت‌گرفته در مورد ابعاد آن صحیح نباشند.
اندرو وندربرگ (Andrew Vanderburg)، مؤلف ارشد این مقاله از دانشگاه تگزاس (University of Texas) در شهر آستین (Austin) آمریکا، در‌این‌باره می‌گوید: «از آنجا که کوتوله‌های سرخ در هر نقطه‌ای پیرامون کهکشان راه شیری پیدا می‌شوند و همچنین با توجه به وجود سیاره‌های کوچک و صخره‌ای پیرامون آن‌ها که شاید قابل سکونت هم باشند، احتمال اینکه یکی از این سیاره‌ها تفاوت چندانی با زمین نداشته باشد بسیار بالا است.»
ما هنوز نمی دانیم آیا در میان سیاره‌های فراخورشیدی کشف‌شده توسط کپلر سیاره دیگری شبیه به زمین وجود دارد یا خیر؛ اما کشف Kepler-1649c امیدها برای یافتن حیات خارج از منظومه شمسی را تقویت می‌کند.