ناسا قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ انسان را به مریخ بفرستد و برای رسیدن به این هدف، ساختن لباس فضایی مناسب امری ضروری و مهم است. این سازمان برای اطمینان از سلامتی و ایمنی فضانوردان و به حداقل رساندن عوارض جانبی سفرهای فضایی، در حال انجام آزمایش‌هایی روی بدن انسان است. اکنون نیز پژوهشگران آمریکایی اظهار کرده‌اند در حال توسعه حسگری هستند که می‌توان از آن در لباس‌های فضایی آینده استفاده نمود.
محققان دانشکده فناوری و معادن دانشگاه داکوتای جنوبی (South Dakota School of Mines & Technology) آمریکا در مطالعه اخیرشان گفته‌اند در حال توسعه یک سامانه بی‌سیم حسگر بدن هستند که قابل‌پوشیدن است و می‌توان انرژی آن را از راه دور تأمین نمود. به‌گفته دانشمندان این سامانه می‌تواند باعث تغییراتی در لباس فضایی ناسا شود. سایان روی (Sayan Roy)، استادیار مهندسی برق این دانشگاه، می‌گوید: «تحقیق یادشده با اولویت‌های اداره اکتشافات انسانی و عملیات و همچنین اداره مأموریت فناوری فضایی، هر دو متعلق به ناسا، یکسان و هماهنگ است.»
در حال حاضر، اطلاعات بهداشتی فضانوردان از طریق حسگرهای سیمی در داخل لباس‌های فضایی ردیابی می‌شود که موجب می‌گردد این لباس‌ها بزرگ و حجیم باشند. حسگرهایی که اخیراً پژوهشگران در حال تولید آن هستند از فیبر کربن ساخته شده‌اند و به لباس‌های فضانوردان که سبک‌تر و براق‌تر خواهند بود نصب می‌شوند. این حسگرها اجازه خواهند داد تا داده‌های وضعیت جسمانی فضانوردان بطور مداوم و به‌صورت بی‌سیم، ثبت و انتقال داده شود.
بنابر اظهارات پژوهشگران، تهیه مواد مناسب برای توسعه حسگرها یک چالش بوده است زیرا باید با پوست و لباس انسان سازگار باشد. حسگرها می‌بایست بیولوژیک، سبک، راحت و قابل‌انعطاف باشند. برخی از آن‌ها داخل لباس فضایی و برخی دیگر نیز مستقیماً روی پوست قرار خواهند گرفت. در حالی که حسگرها اطلاعات حساس سلامت جسمی را به متخصصان ناسا در زمین منتقل می‌کنند، ممکن است توانایی نظارت بر سلامت روانی را داشته و حتی قادر به درک رفتار فضانوردان نیز باشند. به‌عنوان مثال، آن‌ها می‌توانند ضمن تشخیص هر موردی از افسردگی گرفته تا یک آسیب، اطلاعات آن را به متخصصان ناسا منتقل نمایند.