ارسال آدمک به ماه بهمنظور بررسی تأثیر اشعههای فضایی بر بدن فضانوردان
ناسا قرار است سال آینده دو آدمک زن را که یکی از آنها دارای جلیقهای ضد اشعههای فضایی و دیگری بدون محافظ است، به سوی ماه پرتاب کند. هدف این پروژه بررسی جذب اشعههای فضایی در بدن زنان فضانورد است. این آدمکها قرار است سال آینده میلادی و توسط فضاپیمای اوریون (Orion) به فضا پرتاب شوند.
توماس برگر (Thomas Berger)، محقق ارشد گروه زیستفیزیک در مرکز هوافضای آلمان (German Aerospace Center) و پژوهشگر اصلی این پروژه که Matroshka AstroRad Radiation Experiment بهاختصار MARE نام گرفته، خبر ارسال این دو آدمک به ماه را اخیراً در کنگره بینالمللی فضانوردی (International Astronautical Congress) اعلام کرده است.
جلیقهای که در این آزمایش استفاده میشود بهطور خاص برای حفاظت از قسمتهایی از بدن انسان ساخته شده که نسبت به اشعهها حساس هستند. جلیقه مذکور با استفاده از ماده پلیاتیلن در برابر اشعههای فضایی از بدن انسان محافظت میکند. پلیاتیلن هماکنون در اتاقکهای خواب در ایستگاه فضایی بینالمللی نیز استفاده میشود.
دو آدمک مذکور پس از آنکه به ماه رسیدند، میزان اشعههایی را که احتمالاً جذب بدن فضانوردان میشود اندازهگیری میکنند که برای این منظور به حسگرهای مختلفی تجهیز خواهند شد. یکی از آدمکها زوهار (Zohar) نام داشته و جلیقهای ضد اشعه به نام استِمرَد (StemRad) بر تن دارد. آدمک دیگر به نام هلگا (Helga) نیز بدون هیچ محافظی به ماه ارسال میشود. گفتنی است تحقیقات نشان میدهد بدن زنان فضانورد بیشتر از فضانوردان مرد نسبت به اشعههای فضایی حساس است.
در این مأموریت که زمینه را برای اکتشافات انسان در ماه آماده میکند هیچ فضانوردی حضور نخواهد داشت. مأموریت مذکور همچنین قابلیتهای انسان برای سفر به ماه و فراتر از آن را نشان خواهد داد. شایان ذکر است چنین پروژههایی بهمنظور آمادهسازی برای انجام مأموریت آرتمیس (Artemis) ناسا انجام میگیرد. آرتمیس نام مأموریت بازگشت انسان به ماه است و قرار است ناسا طی آن، فضانوردان را تا سال ۲۰۲۴ به نزدیکی قطب جنوب ماه بفرستد. آژانس فضایی آمریکا همچنین قصد دارد با انجام پروژه آرتمیس نخستین زن را به ماه اعزام نماید.