تلسکوپ فضایی هابل (Hubble) به تازگی تصویر زیبا و متمایزی از سحابی NGC 2371/2 را منتشر کرده که در صورت فلکی دوپیکر (Gemini) قرار دارد. نام‌گذاری نامعمول این سحابی به ساختار متفاوت آن بر می‌گردد. ستاره‌شناسان در ابتدا تصویر می‌کردند با دو سحابی مجزا روبرو هستند و به همین دلیل آن‌ها را NGC 2371 و NGC 2372 نام‌گذاری کردند. با این حال در نهایت مشخص شد که این جرم فضایی، یک سحابی منفرد با دو بال مجزاست.
همان طور که می‌دانید سحابی‌های سیاره‌نما هیچ ارتباطی به سیاره‌ها ندارند و در واقع یک حباب گازی پیرامون یک ستارۀ در حال مرگ هستند؛ این حباب گازی در فضای اطراف ستاره پراکنده می‌شود.
سحابی NGC 2371/2 زمانی تشکیل شده که ستاره‌ای شبیه خورشید به پایان عمر خود رسید. این ستاره در مراحل پایانی حیاتش به یک غول قرمز تبدیل شده و لایه‌های خارجی خود را به شکل گاز به اطراف پراکنده می‌کند. با کاهش جرم ستاره، فقط حباب گازی در اطراف ستاره در حال مرگ باقی می‌ماند. بقایای ستاره را می‌توان در مرکز تصویر دید؛ ستاره‌ای درخشنده بین دو بال گازی. البته این ستاره هنوز به شدت داغ است و دمای آن به بیش از ۱۳۴هزار درجۀ سانتی‌گراد می‌رسد.
دانشمندان سازمان ناسا (NASA) می‌گویند ساختار این سحابی ستاره‌نما پیچیدگی خاصی دارد؛ به گفتۀ آنان این سحابی پر از حباب‌های گازی متراکم، افشانه‌های پرسرعت در جهت‌های مختلف و ابرهای در حال انبساط است که مواد تشکیل دهنده ستاره را در دو سمت به اطراف پرتاب می‌کنند.
بخش‌هایی از این ساختار به خاطر تابش ناشی از ستاره می‌درخشد. این ستارۀ در حال مرگ به علت دمای بسیار زیاد، نور فرابنفش از خود ساطع می‌کند و باعث یونیزه‌شدن گازها و درخشش لایۀ خارجی می‌شود. این درخشش در الگوها و رنگ‌های متفاوت، زیبایی منحصربه‌فردی را به سحابی‌ها می‌بخشد.
البته ساختار پیچیده سحابی NGC 2371/2 پایدار نیست؛ طی چند هزار سال آینده، ستاره به تدریج سرد شده و به یک کوتولۀ سفید تبدیل می‌گردد. در نهایت گازها درخشندگی خود را از دست می‌دهند و در سیاهی بی‌پایان فضای بی‌کران گم می‌شوند.