نگاهی گذرا به زندگی کایلاساوادیوو سیوان رئیس سازمان تحقیقات فضایی هند

سیروس برزو: کایلاساوادیوو سیوان (Kailasavadivoo Sivan), دانشمند فضایی و رئیس سازمان تحقیقات فضایی هند در ۱۴ آوریل ۱۹۵۷ در روستای سارکاکولایوی در نزدیکی شهر ناگرکویل منطقه کانیاکوماری تامیل نادو هند به دنیا آمد. 

سیوان پسر یک کشاورز است و در یک مدرسه دولتی متوسط تامیل در سارکاکولایوی و بعدا در والانکومارینیلای در استان کانیاکوماری تحصیل کرد. او اولین کسی است که در خانواده سیوان  از دبیرستان فارغ التحصیل شد. او توانست در سال ۱۹۸۰ با مدرک لیسانس مهندسی هوافضا از پژوهشگاه فناوری مدرس (Madras Institute of Technology) و در سال ۱۹۸۲ با مدرک کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا از پژوهشگاه علوم هند در بنگلور ( Indian Institute of Science) فارغ‌التحصیل شود و در سازمان فضایی هند (Indian Space Research Organization- ISRO) کار خود را آغاز کند. با این حال تحصیل را ادامه داد و مدرک دکترا در مهندسی هوا فضا را از پژوهشگاه فناوری هند (Indian Institute of Technology) در بمبئی در سال ۲۰۰۶ کسب کرد.

سیوان عضو آکادمی ملی مهندسی هند (Indian National Academy of Engineering)، انجمن هوانوردی هند (the Aeronautical Society of India) و انجمن سیستم های هند (the Systems Society of India) است.

او همکاری‌اش را با سازمان تحقیقات فضایی هند در طراحی و توسعه موشک آغاز کرد. در سال ۱۹۸۲ در برنامه موشک ماهواره قطبی- پی.اس.ال.وی. (Polar Satellite Launch Vehicle -PSLV) شرکت داشت. در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴ به عنوان مدیر مرکز سامانه‌های مایع‌سوز سازمان فضایی هند منصوب شد. در ۱ ژوئن ۲۰۱۵، او به عنوان مدیر مرکز فضایی ویکرام سارابهاری (Vikram Sarabhai Space Centre) انتخاب گردید.

سیوان با علاقه و تلاش فراوان در برنامه‌ریزی، طراحی، تلفیق و تجزیه و تحلیل موشک‌های هند شرکت کرد و بی‌دلیل نیست که از او به عنوان پدر موشک هند نام می‌برند. فرآیند طراحی و راهبرد خلاقانه پی.اس.ال.وی. مبنایی برای موشک‌های بعدی سازمان فضایی هند مانند  GSLV، GSLV-MK3 و RLV-TD شد. او طراح اصلی نرم افزار شبیه‌سازی مسیریابی سیتارا (SITARA) است که شبیه‌ساز مسیرهای زمان واقعی و غیر واقعی در تمام موشک‌های سازمان فضایی هند بشمار می‌رود و برای تسهیل و تجزیه و تحلیل طراحی ماموریت، اعتبارسنجی زیر سیستم‌ها و اعتبار سنجی یکپارچه سیستم‌های آویونیک آن‌ها استفاده می شود. او یک وسیله نوآورانه طراحی کرد که پرتاب موشک‌ها را در هر شرایط آب و هوایی امکان پذیر می‌کند.

سیوان به طور قابل توجهی در ایجاد مرکز محاسبات موازی و تاسیسات تونل باد مافوق صوت نقش داشت که راه‌های جدیدی در زمینه دینامیک سیالات محاسباتی و خود اتکایی در آزمایش تونل باد را باز کرده است. وی راهبردهای جدیدی را برای مأموریت مریخی هند با بهره‌گیری از پی.اس.ال.وی. طراحی کرد.

سیوان همچنین برنامه توسعه، طراحی، تعیین توانایی، ویژگی‌های آیرودینامیکی و توسعه سخت افزار شاتل فضایی (Reusable Launch Vehicle- RLV-TD) را رهبری نمود. او در آوریل ۲۰۱۱ به عنوان مدیر به برنامه طراحی و ساخت موشک توانمند هند برای استقرار ماهواره در مدار بالا (Geosynchronous Satellite Launch Vehicle – GSL) پیوست و رهبری او به دستاورد تاریخی موفق‌ترین پرواز GSLV بومی هند منجر شد. او در دوران کار خود در سازمان فضایی هند دارای مسئولیت‌های بسیاری مانند مدیر گروه، مدیر برنامه RLV-TD، معاون اداره هوانوردی، معاون اداره سازه‌ها، مدیر پروژه GSLV بود.

سازمان فضایی هند توانست در ۱۴ فوریه ۲۰۱۷ با پرتاب همزمان ۱۰۴ ماهواره به فضا یک رکورد جهانی را به نام خود ثبت کند. سیوان یکی از افرادی بود که در زمینه فنی نحوه قرارگیری ماهواره‌ها در مدار نقش اصلی را داشت. او همچنین نقش مهمی در توسعه موشک توانمند ام.کا-۲  (MK II) ایفا کرد.
کایلاساوادیوو سیوان در ژانویه ۲۰۱۸ به عنوان رئیس سازمان فضایی هند انتخاب شد.

وی تاکنون موفق به کسب جوایز متعددی شده است؛ از جمله جایزه تحقیقاتی ویکرام سارابابی (Vikram Sarabhai) در سال ۱۹۹۹، جایزه افتخاری سازمان فضایی هند، جایزه علوم فضایی در سال ۲۰۰۷، دکتر برن روی (Biren Roy) در سال۲۰۱۱، جایزه فارغ التحصیل برجسته در سال ۲۰۱۳ از انجمن فارغ التحصیلان پژوهشگاه فناوری ماساچوست و جایزه فارغ التحصیل برجسته (2018) از پژوهشگاه علم بنگلور. در آوریل ۲۰۱۴ نیز دانشگاه ساتیاباما (Sathyabama) شهر چنای دکترا افتخاری علوم را به او اهدا نمود.