مالک محمدی: راهپیمایی فضایی به مجموعه فعالیت و کارهایی گفته می شود که کیهان نوردان در خارج از سفینه فضایی انجام می‌دهند.
کار در فضای باز خطرات فراوانی در بر دارد. درک این موضوع برای ما در کره زمین، مشکل است. جدای اضطراب روانی، کیهان‌نوردان در جریان راهپیمایی‌های فضایی دچار ضعف بدنی می‌شوند. به‌طوری که در بعضی موارد توانایی حرکت را از دست می‌دهند. شاید بگویید اضطراب روانی، کاملاً قابل‌فهم است: آدم به هر جا نگاه می‌کند، پرتگاه است؛ ولی علت ضعف فیزیکی بدن چیست؟ ظاهراً چنین به نظر می‌رسد که انسان در شرایط بی وزنی باید خیلی راحت کار کند. بسیاری از مردم وقتی فیلم‌های علمی-تخیلی و یا حتی مستند فضایی را می‌بینند با خود خیال می‌کنند زندگی و کار در بی‌وزنی چقدر راحت است. اما در واقعیت اینگونه نیست. کار در بیرون از ایستگاه فضایی، خطرناک و طاقت فرساست.
اگر در کره زمین پایتان به جایی گیر کند، کمی عصبانی می‌شوید و بعد تعادلتان را به‌دست می‌آورید و به راه خودتان ادامه می‌دهید؛ اما در فضا همین حادثه ناچیز ممکن است باعث بروز فاجعه شود زیرا شما تکیه‌گاهی. ندارید که به کمک آن موقعیت خود را تثبیت کنید.
برای راهپیمایی باید گام‌به‌گام، یکی از دو کابل محافظ را بازکرده در دستگیره بعدی قفل کنید، سپس کابل بعدی را بازکنید، خود را به جلو بکشید و کابل را در محل بعدی قفل کنید. این در شرایطی است که لباس حجیم و دست و گیر فضایی را به تن دارید.
شما را به دیدن فیلم کوتاهی از راهپیمایی فضایی که توسط دوربین روی لباس فضایی فضانورد برداشته‌شده دعوت می‌کنیم: