سیروس برزو: بیست و هفتمین کنفرانس بین‌المللی زیست‌شناسی و پزشکی فضایی، با حضور کارشناسان رشته‌های مختلف پزشکی فضایی از ۱۰دسامبر در مسکو گشایش یافت. در این نشست مسایل مختلف مربوط پرواز‌های دورپرواز بخصوص سفر به مریخ مورد بررسی قرار می‌گیرد. با توجه به وارد شدن بیشتر کشورهای دارای فناوری فضایی به مطالعه جهت اعزام فضانورد به ماه و مریخ, بررسی همه جانبه سلامتی سرنشینان سفینه‌های دورپرواز لازم به نظر می‌رسد.
سرگئی فیلیپنکو، متخصص پزشکی فضایی و کارشناس پژوهشگاه بررسی‌های زیست پزشکی مسکو در مورد پرواز‌های سرنشین‌دار به مریخ می‌گوید فضانوردان در این ماموریت با مشکلات متعددی روبرو خواهند بود. بطور مثال پرواز بین زمین به مریخ و بازگشت به سیاره مادری بر اساس یک برنامه مفید علمی حدود دو سال و نیم طول می‌کشد و فضانوردان طی این مدت در معرض تابش‌های خطرناک از جمله تابش‌های کیهانی هستند که بر روی سلامتی آنها مسلما تاثیرات منفی می گذارد. آثار چنین سفری بر روی قلب و عروق, اسکلت و استخوان‌ها, ماهیچه و عضلات و موارد دیگر از جمله مسایلی است که در این نشست مورد بحث قرار می‌گیرد.
محققان بلژیکی از دانشگاه آنتورپ نیز به این نتیجه رسیدند که سفر طولانی مدت در فضا منجر به تغییراتی در ساختار مغز می‌شود و توده ماده خاکستری کاهش می‌یابد و روی مایع مغزی نخاعی هم به شکل کیفی و و هم کمی تاثیر نامطلوب دارد.
بنا به گفته دکتر والری پالیاکف که خود رکورد دار اقامت فضایی است و در سفر آخر خود ۴۳۷شبانه روز در مجتمع مداری میر ساکن بود مشکل زیستی و بیولوژیکی در پرواز‌های دور دست مثل ماموریت‌های مریخی, فقط خود فضانورد نیست. مشکلاتی در محیط نیز باید مورد توجه قرار گیرد مانند آلودگی‌های میکروبی بخش‌های پنهان سفینه که می‌تواند مکان رشد ویروس‌ها و میکروب‌ها شوند و ضدعفوفی کردن آنها بسیار دشوار است, مشکلات مربوط به آلوده شدن آب و هوا و غیره.
کارشناسان شرکت کننده در این کنفرانس مقالات خود در زمینه‌ها و لایه‌های مختلف پیدا و پنهان سفر‌های طولانی را ارائه داده و در کمیسیون‌های ۵گانه, مشکلات مورد بحث قرار می‌گیرد و نتایج به سازمان‌های فضایی روسیه, امریکا, اروپا, ژاپن و چین ارائه خواهد شد.