شرکت آمریکایی ایروجت راکتدین (Aerojet Rocketdyne) در همکاری با مرکز تحقیقاتی گلن (Glenn) توانسته نسل بعدی پیشرانه یونی خود که قرار است در آینده فضانوردان ناسا را به مریخ ببرد، با موفقیت آزمایش کرد.
پیشرانه مذکور که ای‌ایی‌پی‌اس (AEPS) یا سیستم پیشران الکتریکی پیشرفته نام دارد، با استفاده از میدان الکتریکی توان ۱۳کیلووات را برای جلو راندن فضاپیماها در محیط فراهم می‌کند.
در سال‌های اخیر یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های ناسا برای بازگشت به سطح ماه و انجام مأموریت‌های بین سیاره‌ای، فناوری مورداستفاده برای حرکت دادن فضاپیماها بوده؛ چراکه ماهواره‌برهای موجود با سوخت شیمیایی همین حالا هم عملکردی فراتر از حدود علمی خوددارند و پیشرانه‌های اتمی نیز هنوز به پیشرفت لازم دست نیافته‌اند.
از همین رو ناسا با شرکت ایروجت راکتدین وارد همکاری شده و بنا به قرارداد، شرکت آمریکایی موظف است پیشرانه، واحد پردازش قدرت، پایشگر فشار پایین زنون و مهارکننده الکتریکی را توسعه دهد که همه این موارد، در فضا انرژی خود را از پنل‌های خورشیدی تأمین خواهند کرد.
از سوی دیگر اما مأموریت‌های اخیر ناسا مانند نکست (Next) و داون (Dawn) که باهدف مطالعه سیارک سِرِس (Ceres) انجام شد، نشان داد که استفاده از پیشرانه یونی به دلیل کاهش حجم سوخت و مصرف بهینه، گزینه مناسبی برای رفع نیازها، حداقل در کوتاه‌مدت خواهد بود.
از همین رو ناسا با شرکت ایروجت راکتدین وارد همکاری شده و بنا به قرارداد، شرکت آمریکایی موظف است پیشرانه، واحد پردازش قدرت، پایشگر فشار پایین زنون و مهارکننده الکتریکی را توسعه دهد که همه این موارد، در فضا انرژی خود را از پنل‌های خورشیدی تأمین خواهند کرد.
لازم به ذکر است که پیشرانه یونی موردبحث، با استفاده از الکترون‌های به دام افتاده در میدان مغناطیسی، مولکول‌های زنون یونیزه شده را تا سرعت‌های بسیار بالا شتاب می‌دهد و با پرتاب آن‌ها به بیرون، مجموعه را به جلو می‌راند. ناسا امیدوار است با استفاده از فناوری جدید، بهره‌وری پیشرانه را نسبت به نمونه‌های قبلی تا ۱۰۰برابر افزایش داده و نیروی پیشران آن را دو برابر کند.
گفتنی است با پایان موفقیت‌آمیز آزمون‌های اولیه، مهندسان ایروجت راکتدین در حال نهایی کردن طراحی ای‌ایی‌پی‌اس هستند که در آخر، به تولید این پیشرانه یونی خواهد انجامید.