سامسونگ مودم هوش مصنوعی برای اینترنت ماهواره‌ای استارلینک می‌سازد
شرکت کره‌ای سامسونگ درحال توسعه تراشه مودم جدیدی است که با بهره‌گیری از فناوری هوش مصنوعی می‌تواند اتصال مستقیم دستگاه‌های زمینی به سامانه اینترنت ماهواره‌ای استارلینک متعلق به شرکت آمریکایی اسپیس‌ایکس را بدون نیاز به ایستگاه زمینی ممکن سازد.
درحال حاضر ارتباط میان تجهیزات زمینی و سامانه استارلینک (Starlink) از طریق ایستگاه‌های پایه زمینی انجام می‌شود، اما به‌گفته منابع آگاه، مودم هوشمند جدید سامسونگ (Samsung) که به واحد پردازش عصبی (Neural Processing Unit – NPU) مجهز است، قادر خواهد بود به‌طور مستقیم با ماهواره‌های استارلینک ارتباط برقرار کند.
نوآوری اصلی این تراشه در آن است که دستگاه‌های مجهز به آن می‌توانند مسیرهای ارتباطی ماهواره‌ای را با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی پیش‌بینی کرده و پیوندهای سیگنال را به‌صورت لحظه‌ای بهینه‌سازی کنند. درصورت موفقیت این پروژه، ساختار فعلی شبکه‌های مخابراتی جهان دستخوش تحول اساسی خواهد شد و استارلینک می‌تواند گامی مهم در جهت تحقق چشم‌انداز شبکه‌های غیرزمینی نسل ششم (6G NTN) بردارد.
ماه گذشته، شرکت آمریکایی اسپیس‌ایکس با خرید ۵۰ مگاهرتز از طیف فرکانسی خدمات ماهواره‌ای موبایل جهانی (Mobile Satellite Service – MSS) به ارزش تقریبی ۱۷ میلیارد دلار، سرمایه‌گذاری بزرگی را برای توسعه خدمات 6G NTN انجام داد.
براساس گزارش منتشرشده از سوی مدیران سامسونگ، مودم جدید خانواده اگزینوس (Exynos) قادر است عملکرد شناسایی پرتو و پیش‌بینی کانال را به‌ترتیب ۵۵ و ۴۲ برابر نسبت به مدل‌های فعلی بهبود دهد. این پیشرفت باعث می‌شود مودم‌های نسل آینده توانایی تنظیم خودکار و لحظه‌ای سیگنال را داشته باشند، قابلیتی که در نسل فعلی مودم‌ها وجود ندارد.
مودم‌های فعلی سامسونگ ازجمله مدل اگزینوس ۵۰۰۰ (Exynos 5000) که هم‌اکنون آماده استفاده هستند، به‌محض تجاری‌سازی استاندارد ارتباطی NR NTN، از این نوآوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی بهره‌مند خواهند شد.
به‌گفته کارشناسان، پردازش لحظه‌ای در این سطح نیازمند مصرف بالای انرژی است؛ از این‌رو بررسی عملکرد نخستین نسل دستگاه‌های مجهز به فناوری 6G NTN، به‌ویژه هنگام اتصال به سامانه‌های ماهواره‌ای، اهمیت زیادی خواهد داشت. انتظار می‌رود این مودم‌ها علاوه‌بر تلفن‌های همراه، در کاربردهایی نظیر خودروهای خودران و ربات‌ها نیز به‌کار گرفته شوند؛ حوزه‌هایی که در آن‌ها بازدهی انرژی نسبت به پایداری اتصال اهمیت کمتری دارد.