اتصال اینترنت ماهواره‌ای استارلینک به ماهواره‌های تجاری می‌رسد
شرکت آمریکایی Muon Space با همکاری اسپیس‌ایکس، قصد دارد نخستین استفاده تجاری از استارلینک در مدار پایین زمین را عملی کند. این شرکت قصد دارد ترمینال‌های استارلینک را روی ماهواره‌های خود نصب کند و اتصال لحظه‌ای به شبکه استارلینک را فراهم کند.
این اقدام، به منظور دستیابی به داده‌ها در زمان واقعی و استریم با پهنای باند بالا، می‌تواند زمان تاخیر داده‌ها را به طور چشمگیری کاهش دهد. همچنین، Muon Space در حال ادغام ترمینال‌های لیزری کوچک استارلینک (Starlink) در صورت‌های فلکی مشتریان فعلی خود است و اولین ماهواره‌های مجهز به استارلینک را نیز پرتاب خواهد کرد.
Muon Space که چهار سال پیش توسط تیمی از متخصصان صنعت فضایی تاسیس شد، می‌خواهد با ترکیب سخت‌افزار، نرم‌افزار و مدیریت عملیات، سامانه‌ای کامل برای طراحی، ساخت و بهره‌برداری از مجموعه ماهواره‌های تجاری ارائه دهد. این شرکت تاکنون بیش از ۱۸۰ میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری کرده است.
مدت‌هاست اتصال ماهواره‌ها به اپراتورهای زمینی محدود و غیرپیوسته است. بیشتر ماهواره‌ها تنها هنگام عبور از ایستگاه‌های زمینی داده‌های خود را منتقل می‌کنند و دریافت اطلاعات در زمان واقعی دشوار است. ایستگاه فضایی بین‌المللی از طریق ماهواره‌های داده‌ای ناسا تقریبا ارتباط پیوسته دارد، اما این سامانه‌ها بسیار پرهزینه‌اند و فقط برای ماموریت‌های دولتی طراحی شده‌اند. شبکه استارلینک اسپیس‌ایکس، در مقابل، امکان اتصال میلیون‌ها کاربر در زمین، دریا، هوا و حتی فضا را فراهم می‌کند.
یکی از مشتریان اولیه Muon، پروژه فایرست (FireSAT) است که توسط سازمان غیرانتفاعی Earth Fire Alliance و با حمایت گوگل مدیریت می‌شود و هدف آن شناسایی و ردیابی سریع آتش‌سوزی‌های جنگلی است.
نخستین ماهواره آزمایشی فایرست در مارس پرتاب شد و سه ماهواره دیگر سال آینده به مدار فرستاده می‌شوند تا پوشش شبکه به ۵۰ ماهواره تا سال ۲۰۳۰ برسد.
استفاده از ترمینال‌های لیزری کوچک استارلینک روی ماهواره‌ها امکان اتصال پرسرعت، کم‌تاخیر و تقریباً پیوسته را فراهم می‌کند و می‌تواند داده‌ها را با سرعت بالا به زمین ارسال کند.
طبق گفته مدیران Muon، یک ترمینال لیزری اتصال ماهواره را ۷۰ تا ۸۰ درصد از زمان حفظ می‌کند و با دو ترمینال، پوشش ۱۰۰ درصد امکان‌پذیر خواهد بود. مزیت دیگر استفاده از لیزر نسبت به ایستگاه‌های زمینی، افزایش حجم داده قابل انتقال و آزادی از محدودیت‌های طیف رادیویی است.
ترمینال‌های لیزری اسپیس‌ایکس سرعتی تا ۲۵ گیگابیت بر ثانیه و بردی تا ۴ هزار کیلومتر دارند و این امر مدل‌های تجاری جدیدی برای اپراتورهای ماهواره‌ای ایجاد می‌کند که حالا می‌توانند اینترنت با سرعت و تاخیر مشابه شبکه‌های زمینی ارائه دهند.
این فناوری نه تنها برای انتقال داده‌های تجاری، بلکه برای کاربردهایی مانند نظارت تصویری لحظه‌ای از فضا، پایش آب‌وهوا و تحلیل داده‌های هوش مصنوعی در مدار نیز قابل استفاده است. برای مثال، داده‌های FireSat می‌توانند زمان تاخیر انتقال اطلاعات آتش‌سوزی‌ها را از ۲۰ دقیقه به نزدیک زمان واقعی کاهش دهند، که ارزش زیادی برای فرماندهان در مدیریت تجهیزات و نیروها دارد.
این پروژه، مسیر جدیدی برای استفاده تجاری و علمی از اینترنت ماهواره‌ای ایجاد می‌کند و می‌تواند همان تحول عظیم را در فضا به وجود آورد که اینترنت پهن‌باند روی زمین به دنبال داشت.