کشف نشانه‌های حیات در ذرات غبار اطراف یک پیش‌ستاره
این ترکیبات شامل متانول، اتانول، متیل‌فرمات، استالدهید هستند. همین طور برای نخستین بار در فضای میان‌ستاره‌ای، اسید استیک هم یافت شد. همچنین نشانه‌هایی از حضور گلیکوالدهید، مولکولی از ترکیبات قند و از پیش‌سازهای RNA، مشاهده شده است که نیازمند بررسی‌های بیشتر است.
به گفته مارتا سویلو (Marta Sewilo) از دانشگاه مریلند (University of Maryland)، این یافته‌ها نشان می‌دهد که مولکول‌های آلی پیچیده می‌تواند حتی در محیط‌هایی با فلزینگی پایین و تابش شدید فرابنفش که شرایطی مشابه کیهان اولیه دارند، هم شکل بگیرد. فلزینگی پایین یک محیط یعنی در آن محیط مقدار کمی از عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیم وجود دارد. این نتیجه باور رایج درباره محدود بودن ترکیبات حیات به کهکشان راه شیری را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد مولکول‌های سازنده حیات ممکن است در سراسر جهان هستی پراکنده باشند.
اما وجود «یخ» در نزدیکی یک ستاره در حال تولد چگونه ممکن است؟
پژوهشگران توضیح می‌دهند که این یخ‌ها نه در نواحی داغ نزدیک به مرکز پیش ستاره، بلکه در لایه‌های بیرونی و سرد وجود دارند. جایی که دما کمتر از ۱۰۰ کلوین (منفی ۱۷۰ درجه سانتی‌گراد) است. ذرات غبار در این نواحی مانند سپرهایی طبیعی از تابش پیش‌ستاره جلوگیری می‌کنند و مولکول‌ها با چسبیدن به سطح آن‌ها، لایه‌های یخی نازک می‌سازند. این لایه‌ها میزبان مولکول‌های آلی هستند و زمانی که ستاره رشد می‌کند و گرم‌تر می‌شود، یخ‌های روی ذرات غبار تبخیر می‌شوند و مواد آلی را که در خود پنهان کرده بودند و آن‌ها را محافظت می‌کردند، به محیط اطراف آزاد می‌سازند؛ موادی که می‌توانند بعدها در تشکیل سیاره‌ه‌ها و شاید آغاز حیات نقش داشته باشند.
پژوهشگران قصد دارند در مراحل بعدی، ستارگان جوان بیشتری را در ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی مورد بررسی قرار دهند تا میزان فراوانی این ترکیبات را در محیط‌های مختلف کیهانی مقایسه کنند.
