ارسال فضاپیما به سیاره زهره و کاوش در آسمان دومین سیاره منظومه شمسی یکی از برنامه‌های آینده سازمان فضایی ناسا خواهد بود. ناسا برای تحقق این هدف با شرکت بلک سوئیفت همکاری خواهد کرد.
سازمان فضایی ناسا با ارائه یک قرارداد همکاری با شرکت فناوری بلک سوئیفت (BST) به دنبال توسعه یک وسیله هوایی برای کاوش و انجام مشاهدات در تمسفر سیاره زهره است. جک الستون (Jack Elston)، مدیر عامل شرکت فناوری بلک سوئیفت، در یک بیانیه گفته است : «کمپانی بلک سوئیفت برای بررسی آتش‌سوزی‌ها، آتشفشان‌ها، تورنادور‌ها و طوفان‌ها یا به طور خلاصه پدیده‌های جغرافیایی شدید روی زمین، راه‌حل‌های هوایی ارائه داده است. ماموریت ارسال فضاپیما به سیاره زهره یک روند رو به رشد در حوزه کاری ماست. هم‌اکنون ما بر روی شرایط شدید سیاره زهره تمرکز کرده‌ایم.»
ارسال فضاپیما به سیاره زهره ؛ راه حل اوج‌گیری دینامیکی است
بلک سوئیف، به عنوان یک کمپانی مهندسی تخصصی، به دنبال ساخت پلتفرم‌های هوایی برای اهداف علمی است. این کمپانی یک وسیله هوایی سیاره‌ای پیشنهاد می‌دهد که اساس عملکرد آن اوج‌گیری دینامیکی است. به این صورت که استفاده از شکافت هوا به تولید سرعت و ارتفاع گرفتن منجر می‌شود. اینجا بر روی زمین، هواپیماهای کوچک به طور معمول از اوج گیری دینامیکی استفاده می‌کنند. این همان مکانیزمی است که پرندگان دریایی برای مهاجرت‌های طولانی از آن بهره می‌برند.
الستون می‌گوید: «راه حل ما نه تنها برای زنده ماندن در محیط سخت و شدید زهره طراحی شده است، بلکه می‌تواند به طور همزمان اقدام به نمونه‌برداری از اتمسفر زهره کند. سازه‌ای که طراحی خواهیم کرد حتی در سمت تاریک سیاره نیز می‌تواند انرژی مورد نیاز خود را تولید کند.»
علی‌رغم این حقیقت که دمای سطحی زهره با ۴۶۷ درجه سلسیوس از هر سیاره دیگری در منظومه شمسی بیشتر است، اما دما و فشار جوی در حدود ۵۰ تا ۶۵ کیلومتر بالاتر از سطح این سیاره با دما و فشار اتمسفر زمین در این ارتفاع برابری می‌کند. این ویژگی‌‌ها احتمالا اتمسفر بالایی زهره را شبه‌زمینی ترین ناحیه در منظومه شمسی لقب می‌دهد. حتی خیلی شبه‌زمینی‌تر از سطح خشک و یخ‌زده سیاره سرخ مریخ.
پدیده فوق چرخش در اتمسفر زهره چیست؟
اتمسفر سیاره زهره در درجه اول از کرین‌دی‌اکسید و نیتروژن تشکیل شده و خیلی داغ‌تر و چگال‌تر از اتمسفر زمین است. در لایه بالایی اتمسفر زهره شاهد پدیده‌ای هستیم که از به عنوان فوق چرخش (super-rotation) یاد می‌کنیم. در توضیح آن باید گفت اتمسفر این سیاره به مراتب با سرعت بیشتری (۴ روز زمینی یکبار) نسبت به خود سیاره (۲۴۳ روز زمینی یکبار) به دور خود می‌چرخد.
در نتیجه این پدیده در اتمسفر سیاره ونوس بادهایی ایجاد می‌شوند که سرعت آنها به ۳۶۰ کیلومتر بر ساعت نیز می‌رسند، اما هرچه به سطح سیاره نزدیک‌تر می‌شویم سرعت حرکت این بادها کاهش می‌یابد تا جایی که وقتی به سطح سیاره می‌رسیم، یک نسیم آرام با سرعت ۱۰ کیلومتر بر ساعت به سختی جریان دارد.
آنچه خواندیم نوشته لئونارد دیوید (Leonard David) خبرنگار حوزه فضا بود. او به مدت ۵ دهه در عرصه صنعت فضایی قلم زده است و کتابی از او تحت عنوان مریخ ؛ آینده ما بر روی سیاره سرخ (Mars: Our Future on the Red Planet) توسط نشنال جئوگرافی منتشر شده است.