کشف بیش از ۶۵۰۰ دهانه سرشار از پلاتین در ماه

مطالعه‌ای جدید از کشف ذخایر پلاتین در سطح ماه پرده برداشته است. این پژوهش نشان می‌دهد دهانه‌های برخوردی قمر زمین حاوی مقادیر قابل توجهی از فلزات گروه پلاتین و همچنین مواد معدنی هیدراته (آب) هستند که می‌توانند در آینده برای اکتشافات انسانی اهمیت حیاتی داشته باشند. وجود آب این امکان را فراهم می‌کند که از آن برای تولید سوخت حامل فضایی استفاده شود و همچنین برای حمایت از حیات فضانوردان در ماموریت‌های طولانی‌مدت ضروری است.

منشا ذخایر پلاتین در ماه

تیم تحقیقاتی به سرپرستی جیانت چنامنگالام (Jayanth Chanmangalam)، ستاره‌شناس، فرضیه‌ای را مطرح می‌کند که بر اساس آن سیارک‌های حامل فلزات و مواد معدنی ارزشمند، پس از برخورد با ماه، این ذخایر را در سطح آن پراکنده کرده‌اند. این سیارک‌ها که برخی از آن‌ها غنی از فلز پلاتین و برخی دیگر سرشار از مواد معدنی هیدراته هستند، می‌توانند منشا این ذخایر باشند. شواهد جدید نشان می‌دهد بخشی از این مواد، به‌ویژه در دهانه‌های بزرگ و پیچیده، پس از برخورد تبخیر نمی‌شوند و به صورت توده‌های متمرکز در مرکز دهانه باقی می‌مانند.

بر اساس این مطالعه، حدود ۶۵۰۰ دهانه برخوردی با قطر بیش از یک کیلومتر در ماه احتمالا حاوی فلزات گروه پلاتین هستند. همچنین نزدیک به ۳۳۵۰ دهانه دیگر ممکن است دارای مواد معدنی هیدراته باشند. این ارقام نشان می‌دهد ماه از نظر آماری ذخایر غنی‌تری نسبت به سیارک‌های نزدیک زمین برای استخراج پلاتین و سایر فلزات گران‌بها دارد. حتی اگر بخشی از مواد سیارک‌ها در اثر برخورد از بین برود، همچنان هزاران دهانه سرشار از این منابع باقی می‌ماند. بررسی دهانه‌های بزرگ‌تر از ۱۹ کیلومتر با قله مرکزی، تعداد احتمالی ذخایر پلاتین را به ۳۸ و ذخایر آب را به ۲۰ دهانه محدود می‌کند.

استخراج منابع از ماه می‌تواند به کاهش فشار بر منابع زمین و کاستن از آسیب‌های زیست‌محیطی کمک کند. دسترسی به سیارک‌های کمربند سیارکی پرهزینه و دشوار است، در حالی که ماه در مداری پایدار و در فاصله‌ای ثابت از زمین قرار دارد. این شرایط، ماه را به گزینه‌ای عملی‌تر و دست‌یافتنی‌تر برای استخراج منابع تبدیل می‌کند. علاوه بر این، دسترسی به آب در سطح ماه می‌تواند نیاز به انتقال آب از زمین را کاهش داده و پشتیبانی از ماموریت‌های فضایی را آسان‌تر کند.

محققان تاکید می‌کنند که شناسایی دقیق دهانه‌های هدف و بررسی روش‌های بهینه استخراج، مرحله بعدی در این مسیر است. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند: «حسگرهای از راه دور از مدار ماه بهترین ابزار برای اولویت‌بندی اهداف هستند؛ زیرا این روش کم‌هزینه‌تر و کم‌ریسک‌تر از ارسال فرودگرهای گران‌قیمت و با احتمال موفقیت پایین است.»