ناسا در حال آماده‌سازی یک ماموریت بزرگ با نام رصدخانه سیاره‌های قابل سکونت است که می‌تواند به یکی از بزرگترین سوالات تاریخ بشر که آیا ما در این کیهان تنها هستیم؟ پاسخ دهد. این ماموریت به دنبال نشانه‌های حیات فرازمینی، هزاران سیاره فراخورشیدی کشف شده را بررسی می‌کند و حتی از آنها عکس‌برداری خواهد کرد.
بر اساس آخرین اطلاعات در دهه ۲۰۴۰ این تلسکوپ به فضا پرتاب می‌شود و ماموریت خود را آغاز می‌کند. این رصدخانه به دنبال شناسایی الگوهای شیمیایی خاصی در جو سیاره‌ها خواهد بود، به‌ویژه اکسیژن، ازن و متان که همزمانی آنها با یکدیگر می‌تواند نشانگر فعالیت زیستی باشد.
دانشمندان علوم فضایی بر این باورند که وجود این مولکول‌ها در کنار هم بدون وجود حیات، تقریبا غیرممکن است و تلسکوپ (HWO) فرصت بررسی این موضوع را بررسی کنیم. به گفته کارولین هارپر، رئیس علوم فضایی در سازمان فضایی بریتانیا، اگر قرار باشد در طول عمر خود شواهدی از حیات فرازمینی پیدا کنیم، HWO بهترین شانس ما است. این تلسکوپ قرار است به دنبال سیارات قابل سکونت و نشانه‌های حیات در خارج از منظومه شمسی بگردد. این پروژه از نظر علمی، اقتصادی، بین‌المللی و اجتماعی اهمیت بالایی دارد.
تلسکوپی که می‌تواند عکس بگیرد
تا به امروز، تعداد محدودی از سیاره‌های فراخورشیدی مستقیما تصویربرداری شده‌اند و اکثر تصاویر آنها، بازنمایی‌های هنری بر اساس داده‌های علمی هستند، اما HWO قرار است با استفاده از فناوری‌هایی مانند مسدود کردن نور ستاره و آینه‌ای به قطر حداقل شش متر، تصاویر واقعی بگیرد. این تصویربرداری مستقیم برای درک بهتر سامانه‌های سیاره‌ای فراتر از منظومه شمسی حیاتی است و پیشرفت قابل توجهی در این زمینه محسوب می‌شود.
رصدخانه می‌تواند قمرهای مشابه زمین را در اطراف سیاره‌های غول‌پیکر شناسایی کند و پدیده‌هایی مانند کسوف سیاره‌ای را ثبت کند. داده‌های به‌دست‌آمده از این رصدخانه‌ها می‌توانند به درک بشر از شکل‌گیری و تکامل سیاره‌ها و قمرها کمک کنند و همچنین به ما امکان می‌دهند تا شرایط لازم برای حیات در سیاره‌های دیگر را بررسی کنیم. بررسی کسوف‌های سیاره‌ای نیز می‌تواند اطلاعاتی در مورد اتمسفر سیاره‌های ارائه دهد.
رابرت مسی (Robert Massey)، نایب رئیس انجمن سلطنتی نجوم (Royal Astronomical Society)، اظهار می‌کند: «این پروژه می‌تواند به مهمترین کشف علمی در تاریخ بشر منجر شود. چه نشانه هایی از حیات پیدا کنیم و چه نکنیم، پیامدهای آن می‌تواند درک ما از کیهان را به طور اساسی تغییر دهد. علاوه بر این، افزایش درک ما از جهان هستی می‌تواند منجر به پیشرفت‌های فناورانه و تغییرات فلسفی مهمی شود.»