پژوهشگر آمریکایی آسیب‌پذیری مهمی را در ماهواره کوانتومی چین افشا کرد
شکاف در فناوری‌های نوین در میدان‌های امنیتی
این کشف زمانی توجه‌ها را جلب کرد که به گفته میلر، در شرایط خاص، یک مهاجم با تجهیزات بسیار حساس قادر خواهد بود که میان سیگنال‌های واقعی و سیگنال‌های فریب‌دهنده تمایز قائل شود.
یافته‌های میلر نشان می‌دهد که تاخیرهای زمانی بسیار کوچک بین پالس‌های لیزر، در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ پیکوثانیه، می‌توانند به‌طور ناخواسته اطلاعاتی را در اختیار یک مهاجم قرار دهند. این تفاوت زمانی ناچیز به یک مهاجم ماهر اجازه می‌دهد تا سیگنال واقعی را از سیگنال جعلی با ۹۸.۷ درصد دقت تشخیص دهد. این یافته‌ها اهمیت زمان‌بندی دقیق در سامانه‌های امنیتی مبتنی بر لیزر را نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که حتی کوچک‌ترین نقص‌ها در این زمینه می‌تواند منجر به آسیب‌پذیری‌های جدی شود.
میلر در مقاله‌ای که اخیرا منتشر کرده، اظهار می‌دارد: «در طراحی پروتکل‌های امنیتی کوانتومی، فرض بر این است که شدت پالس‌ها در زمان انتقال مشخص نیست، اما در صورت وجود چنین نشتی‌های زمانی، این فرض نقض می‌شود و راه برای حمله‌های جانبی هموار می‌گردد.» این حمله از نوع «کانال جانبی» است.
وی این شرایط را با قفل ترکیبی مقایسه می‌کند: «قفل ممکن است ایده‌آل باشد، اما اگر کسی بتواند از صدای کلیک‌ها هنگام چرخاندن دسته قفل بهره بگیرد، امنیت زیر سوال می‌رود.» بر این اساس، میلر در کنار انتقادها، پیشنهادهایی نیز برای بهبود ارائه داده است، از جمله راهکارهای وی می‌توان به استفاده از تنها یک لیزر به‌جای چندین لیزر، بهبود هماهنگی زمانی بین پالس‌ها و طراحی سامانه‌هایی برای تنظیم دقیق دما، جریان و تاخیرهای زمانی از ایستگاه زمینی اشاره کرد.
میلر تصریح می‌کند: «بررسی‌های دقیق پیش از پرتاب ماهواره باید به یک الزام بدل شود؛ همچنین باید امکان اعمال دستورات تنظیمی از زمین برای مقابله با اختلالات فیزیکی در نظر گرفته شود.»
با وجود این انتقادها، میلر تاکید می‌کند: «این کشف به‌معنای بی‌اعتباری علم ارتباطات کوانتومی نیست، بلکه به محدودیت‌های اجرای آن در دنیای واقعی اشاره دارد؛ به‌بیان دیگر، زیرساخت‌های فنی فعلی هنوز نتوانسته‌اند امنیت نظری این فناوری را به‌طور کامل محقق کنند.»
ماهواره میکیوس توانسته ارتباطات امنی را با کشورهای دیگر، از جمله روسیه برقرار کند. با توجه به این کاربرد گسترده، حساسیت‌های امنیتی آن افزایش یافته و نیاز به بازبینی و بهبود در طراحی‌های آینده دوچندان شده است. چین در نظر دارد تا سال ۲۰۲۷ یک سرویس جهانی ارتباطات کوانتومی راه‌اندازی کند که از ماهواره‌های کوانتومی برای برقراری ارتباطات امن بین کشورهای عضو بریکس استفاده خواهد کرد.