یک شرکت آمریکایی در حال آماده‌سازی ماموریتی است که می‌تواند آغازگر عصری جدید در تعمیر، سوخت‌رسانی و جابه‌جایی ماهواره‌ها باشد. شرکت استارفیش اسپیس قصد دارد برای نخستین بار در تاریخ، عملیات اتصال تجاری ماهواره‌ای را در مدار پایین زمین انجام دهد. نکته ویژه این ماموریت آن است که ماهواره هدف به هیچ‌گونه آداپتور یا صفحه اتصال مجهز نیست.
این ماموریت که با عنوان آترپاپ ۲ (Otter Pup 2) نام‌گذاری شده که قرار است از طریق ماموریت پرتاب اشتراکی ترنسپورتر-۱۴ (Transporter-14) شرکت اسپیس‌ایکس در ژوئن۲۰۲۵ به فضا پرتاب شود. ماموریت قبلی با عنوان آترپاپ ۱ به دلیل نقص در سامانه پیشرانش به اتصال موفقیت‌آمیز نرسید.
فناوری اتصال الکترواستاتیک و مغناطیسی
برای انجام عملیات اتصال، استارفیش اسپیس از مکانیسم اتصالی به نام ناتیلوس (Nautilus) استفاده می‌کند که به یک دستگاه انتهایی (End Effector) مجهز شده است. این دستگاه با استفاده از چسبندگی الکترواستاتیکی اتصال را برقرار می‌کند؛ همچنین یک الکترومگنت پشتیبان نیز برای اتصال از طریق جاذبه مغناطیسی در مواقع ضروری به کار گرفته می‌شود.
آترپاپ ۲ از دو پیشرانه ساخت شرکت آمریکایی تراست‌می (ThrustMe) بهره می‌برد که بر پایه فناوری پیشرانش یونی شبکه‌ای طراحی شده‌اند. سامانه‌های نرم‌افزاری این فضاپیما نیز به‌صورت کامل خودران و هوشمند طراحی شده‌اند. مهم‌ترین فناوری‌های به‌کارگرفته‌شده در آترپاپ ۲ عبارتند از:
• CETACEAN: نرم‌افزار ناوبری نسبی که با کمک حسگرها و دوربین موقعیت نسبی بین دو فضاپیما را مشخص می‌کند.
• CEPHALOPOD: سامانه هدایت و کنترل که با استفاده از پیشرانش کم‌قدرت، امکان نزدیک‌سازی و اتصال دقیق را فراهم می‌سازد.
این سازه فضایی با ابعاد ۸۶.۳ × ۳۸.۹ × ۱۰۷.۷ سانتی‌متر و وزن ۴۰ کیلوگرم پس از اجرای چندین اتصال و جداشدن آزمایشی، در نهایت از هدف خود جدا شده و تا حداکثر پنج سال آینده وارد جو زمین خواهد شد و نابود می‌شود.