تیم تحقیقاتی به رهبری هندریک اولبریش (Hendrik Ulbricht)، از دانشگاه ساوتهمپتون، با استفاده از یک استوانه آلومینیومی چرخشی که توسط سیم‌پیچ‌های مغناطیسی احاطه شده بود، یک آزمایش را انجام دادند. آنها با شبیه‌سازی شرایط مطرح شده در نظریه اصلی راجر پنروز (Roger Penrose)، ریاضیدان انگلیسی در سال ۱۹۷۱، نشان دادند که چگونه انرژی می‌تواند از طریق فرآیندی به نام ابرتابش استخراج و تقویت شود.
ایده پنروز روشی برای استخراج انرژی از سیاهچاله‌های چرخان است. این ایده بر اساس پدیده‌ای به نام «کشش قاب» عمل می‌کند که در آن یک جسم چرخان، فضا را به دور خود می‌پیچاند و اجسام را با چرخش خود می‌کشد. این کشش چارچوب می‌تواند به استخراج انرژی از سیاهچاله منجر شود.
اثر کشش قاب که در نزدیکی زمین ناچیز است، در نزدیکی سیاهچاله‌ها بسیار قوی‌تر می‌شود. در ناحیه ارگوسفر (Ergosphere) یک سیاهچاله در حال چرخش، فضا-زمان به شدت کشیده می‌شود و اجسام می‌توانند با سرعتی بیش از سرعت نور در آن کشیده شوند.