اکتشاف مریخ با فناوری نوین ایرباس

ماموریت مورد نظر به دنبال یافتن نشانه‌هایی از حیات باستانی، مانند میکروب‌های فسیل شده و بررسی سرنخ‌هایی درباره منشا منظومه شمسی است. این پروژه از روباتیک پیشرفته و فناوری‌های ناوبری خودکار بریتانیا استفاده خواهد کرد که علاوه بر فضا در محیط‌های زمینی خشن مانند نیروگاه‌های هسته‌ای و اقیانوس‌های عمیق نیز کاربرد دارند. این فناوری‌ها به دانشمندان اجازه می‌دهند تا در محیط‌های چالش‌برانگیز، داده‌ها را جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کنند و به درک بهتری از تاریخچه و تکامل سیاره‌ها دست یابند.

تیم‌های ایرباس در استیونج، تحت قرارداد با تالس آلنیا اسپیس (Thales Alenia Space)، مسئول طراحی و ساخت سامانه‌های مکانیکی، حرارتی و پیشرانش برای اطمینان از فرود ایمن مریخ‌نورد بر روی سیاره سرخ هستند. این تیم‌ها همچنین بر روی ساختار فرود، سامانه ترمز نهایی و چرخ‌های فرود تمرکز خواهند کرد تا اطمینان حاصل شود که مریخ‌نورد پس از فرود بر سطح مریخ پایدار می‌ماند.

برای فرود ایمن، دو رمپ در دو طرف سطح‌نشین نصب می‌شوند تا مریخ‌نورد بتواند با کمترین خطر روی سطح سیاره فرود آید. این طراحی شامل دو رمپ در دو طرف برای هدایت مریخ‌نورد به سطح با حداقل خطر است و از فناوری بریتانیایی در این زمینه استفاده شده است.

کاتا اسکات (Kata Escott)، مدیر عامل بخش دفاعی و فضایی ایرباس بریتانیا (Airbus Defence and Space UK)، می‌گوید: «پروژه روزالیند فرانکلین، علیرغم چالش‌های پیش رو، دانش و تخصص فضایی بریتانیا را به طور قابل توجهی ارتقا خواهد داد. این پروژه که توسط ایرباس در حال توسعه است، برای فرود کاوشگر بر روی مریخ طراحی شده و انتظار می‌رود پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه فناوری‌های فضایی به همراه داشته باشد.»

اسکات تاکید دارد که این ماموریت، دانش و مهارت‌های فضایی بریتانیا را تقویت می‌کند. کاوشگر مورد نظر، اولین کاوشگری خواهد بود که قادر به استخراج و تجزیه و تحلیل نمونه‌ها از عمق دو متری سطح مریخ است، با هدف شناسایی نشانه‌هایی از حیات گذشته یا بالقوه. این کاوشگر، به دنبال نشانه‌های خاصی از حیات احتمالی گذشته خواهد بود و نمونه‌هایی از سنگ و خاک مریخ را جمع‌آوری و ذخیره می‌کند. این کار برای یافتن شواهدی از آب باستانی و نشانه‌های حیات ضروری است.

برنامه‌ها حاکی از آن است که کاوشگر در سال ۲۰۳۰ بر روی مریخ فرود خواهد آمد تا از برخورد با فصل طوفان گرد و غبار جهانی سیاره جلوگیری شود. این تاریخ‌بندی با توجه به پیش‌بینی‌ها و الگوهای موجود در مورد طوفان‌های گرد و غبار مریخی صورت گرفته است که به طور بالقوه می‌توانند برای ماموریت‌های فضایی خطرناک باشند. با این زمان‌بندی، ناسا می‌تواند از دسترسی بهینه به نور خورشید برای پنل‌های خورشیدی کاوشگر اطمینان حاصل کرده و همچنین خطر آسیب دیدن تجهیزات را به حداقل برساند.