ساخت ناو ماهوارهبر مداری برای نیروی فضایی آمریکا
این پروژه نشاندهنده سرمایهگذاری دولت آمریکا در فناوریهای نوآورانه فضایی با هدف بهبود سرعت و کارایی پاسخگویی است؛ این رویکرد میتواند تاثیر قابلتوجهی بر قابلیتهای دفاعی و امنیتی داشته باشد و مسیری جدید برای توسعه فناوریهای فضایی ایجاد کند.
پنهان کردن ماهوارهها و استقرار سریع آنها
مقامات گراویتیکس جزئیات زیادی در مورد قابلیتهای خاص حامل ماهواره مداری ارائه نکردند؛ همچنین، بیانیه مطبوعاتی مربوط به کمک هزینه دولتی که توسط نیروی فضایی آمریکا تحت برنامه سرمایهگذاری راهبردی (STRATFI) ارائه شده، اطلاعات خاصی را فاش نمیکند.
نیروی فضایی ترجیح میدهد جزئیات عملیاتی این وسیله را محرمانه نگه دارد. این امر به دلیل ملاحظات امنیتی و حفظ برتری فناوری در فضا انجام میشود. عدم شفافیت نشاندهنده اهمیت بالای ماموریتهای این حامل و لزوم حفاظت از اسرار عملیاتی است.
یک ناو ماهوارهبر مداری همچنین میتواند ماهوارهها را از دید سایر کشورها یا بازیگران متخاصم پنهان کند. سپس، هر زمان که یک ماهواره مورد نیاز باشد، این ماژول میتواند آن را در مدارهای مختلف مستقر کند. این قابلیت به کشورهای دارای این فناوری اجازه میدهد تا از استقلال عملیاتی بیشتری در فضا برخوردار شوند و در عین حال امنیت داراییهای فضایی خود را افزایش دهند.
ماموریت آزمایشی برای نمایش عملکرد ناو ماهوارهبر مداری ممکن است در سال ۲۰۲۶ انجام شود، اما گراویتیکس و نیروی فضایی آمریکا هنوز جدول زمانی مشخصی ارائه نکردهاند. این تاخیر میتواند به دلیل پیچیدگیهای فنی، مسائل مالی یا برنامهریزیهای راهبردی باشد.
همچنین زیستگاههای فضایی برای انسان!
شرکت گراویتیکس در سال ۲۰۲۱ با هدف ساخت سازههای بزرگ در فضا برای سکونت یا کاربردهای دیگر بنیانگذاری شد. نام این شرکت بازتابدهنده تمایل بلندمدت آن برای ایجاد گرانش مصنوعی در فضا است.
تمرکز بر ایجاد گرانش مصنوعی نشان از پیشبینی چالشهای زیستمحیطی در سفرهای فضایی طولانیمدت دارد و احتمالا بر روی طراحی ایستگاههای فضایی بزرگ و سازگار با انسان تمرکز دارد. این شرکت میتواند در فناوریهای مربوط به ساختوساز فضایی و سامانههای پشتیبانی حیات نوآوری داشته باشد.
محصول اولیه گراویتیکس یک ماژول با قطر ۴ متر است که میتواند انرژی و فضای دارای فشار را تامین کند. این ماژول درحال حاضر در همکاری با شرکت آکسیوم اسپیس (Axiom Space) در حال ساخت میباشد و میتواند در پروژههای ایستگاههای فضایی دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد، اما گراویتیکس با دریافت کمکهزینه دولتی اخیر، اکنون وارد کاربردهای نظامی در فضا نیز شده است.
گراویتیکس همچنین در حال توسعه یک ماژول بزرگتر با قطر ۷.۶ متر به نام استارمکس (Starmax) و آزمایش فشار آن است. حجم تحت فشار این ماژول ۴۰۰ متر مکعب خواهد بود که حدود ۴۰ درصد از حجم کل ایستگاه فضایی بینالمللی را تشکیل میدهد. این اندازه از نظر تئوری برای استقرار جنگندههای تخیلی جنگ ستارگان در فضا کافی است، اما این ایده احتمالا شوخی است.