ارسال دوربین ۳بعدی، ریزمریخنورد و صدای انسان به قطب جنوبی ماه!

موسسه فناوری ماساچوست قصد دارد محمولههای پیشرفتهای شامل يك دوربين سهبعدی عمقسنج كوچك، يك ربات كوچك به اندازه انگشت شست انسان و یک دیسک حاوی صدای انسان را به قطب جنوبی ماه ارسال کند؛ این ابزارها برای تهیه تصاویر سهبعدی رنگی از عمق ماه و کمک به کاوشگران فضایی آینده در این منطقه و یافتن آب یخ زده به کار خواهند رفت.
ماموریت جدید شرکت اینتویتیو ماشینز (Intuitive Machines) موسوم به IM-2 که محمولههای موسسه فناوری ماساچوست (MIT) را حمل میکند، قرار است با ماهوارهبر فالکون ۹ (Falcon 9) متعلق به شرکت فضایی اسپیسایکس از مرکز فضایی کندی ناسا پرتاب شود و تاریخ پرتاب آن زودتر از ۲۶ فوریه نیست.
ماموریت IM-2 آزمایشاتی را به قطب جنوبی ماه خواهد برد، جایی که ناسا امیدوار است پایگاه دائمی در آنجا ایجاد کند؛ محمولهها بر روی یک کاوشگر به اندازه یک چمدان ساخته شده توسط شرکت لونار اوتپست (Lunar Outpost) قرار خواهند گرفت. شواهد حاکی از آن است که مناطق زیر سایه دائمی ماه میتوانند مخازن حیاتی آب یخ زده را در خود جای دهند که منبعی کلیدی برای سکونتگاههای آینده و ماموریتهای اعماق فضا به شمار میرود.
داوا نیومن (Dava Newman)، مسئول برنامه آپولو در بخش فضانوردی و مدیر آزمایشگاه رسانه MIT میگوید: «هدف ما فقط بازدید از ماه نیست، بلکه ساخت یک اکوسیستم پر رونق است که از گسترش بشریت در فضا پشتیبانی کند.»
محمولههای MIT
دوربین جدید نصب شده بر روی ربات فضایی، از لیزر برای سنجش زمان پرواز نور و تعیین فاصله استفاده میکند؛ این دادهها برای ایجاد نقشههای سه بعدی از سطح ماه و عمق دهانههای آن مورد استفاده قرار میگیرند. این دوربین، تصاویر دیده شده از کنارهها را نیز جمعآوری میکند تا تصاویر سه بعدی کاملتری از سطح ماه تهیه کند؛ همچنین این تصاویر، فضانوردان آرتمیس (Artemis) را آموزش میدهد و فناوری لباس فضایی آنها را تقویت میکند.

مریخنورد کوچک این ماموریت موسوم به استروانت (AstroAnt) از چرخهای مغناطیسی برای بیرون آمدن از سقف مریخنورد اصلی استفاده میکند و شامل یک ترموپیل میشود که به یک حسگر کوچک برای اندازهگیری دمای مریخنورد اصلی مجهز میباشد.
این ریزمریخنورد در صورتی که طبق برنامه عمل کند، میتواند راه را برای ماموریتهای آینده با استفاده از انبوهی از رباتهای مینیاتوری هموار کند؛ این رباتهای کمکی میتوانند وظایف حیاتی مانند تمیز کردن پنلهای خورشیدی را انجام دهند که به بهبود کارایی و عمر آنها کمک میکند و باعث صرفهجویی در انرژی میشود.
این ماموریت دارای یک دیسک ۲ اینچی حاوی صداهای جوامع مختلف جهانی است که هر کدام به زبان مادری خود صحبت میکنند؛ این ماموریت نشاندهنده بازگشت MIT به استقرار فناوری فعال ماه از دوران آپولو (Apollo) است. در طول ماموریتهای آپولو، آزمایشگاه ابزار MIT، رایانه هدایت آپولو را ایجاد کرد که ناوبری موفق ماه را ممکن کرد.
آریل اکبلاو (Ariel Ekblaw) محقق اصلی ماموریت IM-2، میگوید: «این ماموریت ریشههای عمیقی در MIT دارد که تاریخی خواهد بود؛ زیرا ما هرگز هیچ فناوری یا مریخنوردی را در این منطقه از قطب جنوب ماه فرود نیاوردهایم. فرود آمدن در این مکان واقعا سخت است؛ چرا که سنگهای بزرگ و گرد و غبار عمیقی وجود دارد؛ بنابراین، این یک تلاش جسورانه خواهد بود.»
ماموریت IM-2 به ماه
ماموریت IM-2 با هدف بررسی آبیخ در قطب جنوبی ماه انجام میشود و از یک مته و قیف رباتیک برای این کار استفاده میکند؛ این ماموریت بر روی فلات مونس موتون (Mons Mouton) که در نزدیکی دهانه شاکلتون (Shackleton) واقع شده، فرود میآید؛ این مکان اهمیت بالایی دارد، چرا که دهانه شاکلتون میتواند محل فرود فضانوردان برنامه آرتمیس باشد.

کاوشگر پس از فرود، مریخنورد لونار اوتپست را مستقر میکند و سپس منطقه را کاوش میکند. پس از تطبیق با محیط، مریخنورد ابزار خود را روشن میکند تا تحقیقات علمی خود را آغاز کند. ماموریت آرتمیس ۳ ناسا قصد دارد در سال ۲۰۲۷ فضانوردان را در قطب جنوبی ماه فرود آورد و محمولههای MIT دادههای حائز اهمیتی در مورد این مناطق ناشناخته به وضوح فراهم خواهد کرد.