پروژه عظیم چین؛ نیروگاه خورشیدی فضایی با ظرفیتی معادل کل نفت زمین!

چین قصد دارد یک نیروگاه خورشیدی بزرگ در فضا بسازد که اجزا آن به تدریج با استفاده از حاملهای فضایی سنگین جدید چین به مدار ژئو ارسال خواهند شد؛ این نیروگاه میتواند انرژی خورشیدی را با شدت ده برابر بیشتر از زمین جمعآوری کند و آن را به صورت مداوم از طریق امواج مایکروویو به زمین منتقل نماید.
به گزارش تکچاینا، این نیروگاه عرضی معادل ۱ کیلومتر دارد و به علت ابعاد عظیم آن به سد سه دره (Three Gorges Dam) معروف است که بر روی رود یانگتسه (Yangtze River) در چین قرار دارد.
این مجموعه بزرگترین پروژه تولید انرژی آبی جهان میباشد و سالانه ۱۰۰ میلیارد کیلو وات ساعت برق تولید میکند؛ این سد در زمان تکمیل خود در سال ۲۰۰۶ بزرگترین ساختار سد در جهان به شمار میرفت.
به گفته دانشمند ناسا، این سد چنان بزرگ است که اگر به طور کامل پر شود، میتواند بر سرعت چرخش زمین اثر گذاشته و طول روزهای زمین را ۰.۰۶ میکروثانیه افزایش دهد.
انرژی معادل کل نفت موجود در زمین
طبق گفته لونگ لهائو (Long Lehao)، طراح ارشد ماهوارهبرهای لانگ مارچ (Long March) چین، پروژه ذخیره انرژی خورشیدی در مدار زمین، به اندازه انتقال سد سه دره به مداری در ارتفاع ۳۶ هزار کیلومتری بالای زمین اهمیت دارد.

او در یک سخنرانی در آکادمی علوم چین (Chinese Academy of Sciences) اظهار میکند: «انرژی جمعآوری شده توسط این نیروگاه در یک سال برابر با انرژی حاصل از سوزاندن کل نفت استخراج شده از زمین است.»
فناوری نیروگاههای خورشیدی فضایی (SBSP) بر مشکلات محدودیتهای انرژی خورشیدی روی زمین، از جمله پوشش ابری و جذب پرتوهای خورشیدی توسط جو زمین، غلبه میکند؛ همچنین، SBSP میتواند برق بدون کربن را به طور ۲۴ ساعته و با چگالی توان بالا ارائه دهد.
برای تحقق این پروژه عظیم، چین در حال توسعه حاملهای فضایی قابل استفاده مجدد لانگ مارچ-۹ (CZ-9) است که توانایی حمل حداقل ۱۵۰ تن محموله به مدار زمین را دارند.
این حاملهای فضایی علاوه بر کاربرد در پرتاب ماهواره و نیروگاه خورشیدی، نقشی کلیدی در برنامه چین برای ساخت پایگاه تحقیقاتی بینالمللی در ماه (ILRS) تا سال ۲۰۳۵ خواهند داشت؛ همچنین از لانگ مارچ-۹ برای پرتاب ماهوارهها و تاسیسات نیروگاههای خورشیدی نیز استفاده خواهند شد.
چین تنها کشوری نیست که فناوری نیروگاههای خورشیدی فضایی را دنبال میکند. شرکتهای آمریکایی لاکهید مارتین (Lockheed Martin) و نورثروپ گرومن (Northrop Grumman) و آژانسهای فضایی اروپا (ESA) و ژاپن (JAXA) نیز در حال تحقیق و توسعه این فناوری هستند.
آژانس فضایی ژاپن حتی امسال قصد دارد یک ماهواره کوچک آزمایشی را برای بررسی امکانسنجی این فناوری به فضا بفرستد.