کیهان در آغاز پر از آب بوده است

یک مطالعه جدید نشان میدهد که انفجارهای ابرنواختری نخستین ستارههای جهان احتمالا مقادیر غیرمنتظرهای از آب تولید کرده باشند؛ این فرآیند امکان دارد باعث ظهور حیات فرازمینی در کهکشانهای اولیه و تسهیل زندگی تنها چند میلیون سال پس از بیگبنگ کمک کرده شده باشد.
این احتمالی است که شبیهسازیهای جدید آن را مطرح کردهاند، اما این نظریه با درک کنونی بشر از تکامل کیهانی در تضاد میباشد و اثبات آن کار بسیار دشواری خواهد بود.
تاکنون، دانشمندان تصور میکردند تمام این آبها طی میلیاردها سال، به شکل هیدروژن (فراوانترین عنصر کیهانی) در ترکیب با اکسیژنی شکل گرفتند که در قلب ستارگان ساخته و از راه ابرنواخترها آزاد میشود.
اما در مطالعهای جدید، پژوهشگران مرگ انفجاری ستارگان عظیم و کوته عمر اولیه که هر کدام جرمی معادل حدود ۲۰۰ خورشید داشتند را شبیهسازی کردند و دریافتند آنها میتوانستند شرایط لازم برای تشکیل آب را فراهم کنند.
آب ناشی از انفجارهای ستارهای احتمالا در مرکز ابرهای متراکم شامل هیدروژن، اکسیژن و دیگر عناصر آزاد شده توسط این ستارهها شکل گرفته است؛ این آب میتواند غلظتی تا ۳۰ برابر بیشتر از آبی داشته باشد که در فضای بینستارهای کهکشان راه شیری یافت میشود.
پژوهشگران میگویند: «علاوه بر فاش شدن این که یکی از اجزای اصلی حیات، بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پس از بیگبنگ در جهان وجود داشته، شبیهسازیهای ما نشان میدهند آب احتمالا جز کلیدی کهکشانهای اولیه بوده است.»
ابهامهای کیهانی اولیه
یکی از بزرگترین مشکلات در این مطالعات این است که دانشمندان هنوز هیچ یک از ستارههای اولیه شبیهسازی شده را به طور مستقیم مشاهده نکردهاند.

آنها تنها اطلاعات مربوط به این ستارهها را به طور غیرمستقیم از طریق تحلیل ستارههایی که از بقایای آنها شکل گرفتهاند، بهدست آوردهاند؛ بنابراین هنوز مشخص نیست که این ستارهها در واقع چگونه به نظر میرسند.
اگر در جهان اولیه آب فراوان بوده، باید نسبت به میزان آبی که امروزه میبینیم، آب بسیار بیشتری انباشته شده باشد؛ برخی دانشمندان معتقدند که جهان دورهای از خشکی را تجربه کرده و طی آن مقادیر زیادی آب از دست رفته است.
همچنین این واقعیت وجود دارد که اگرچه آب در اوایل کیهان شکل گرفت، اما فرآیندهای یونسازی و دیگر فرآیندهای نجومی احتمالا بسیاری از این مولکولها را تجزیه کرده باشند؛ بنابراین، آب تولید شده از نخستین ابرنواخترها احتمالا عمر کوتاهی داشتند.