طراحی فضاپیمای چندنسله برای سفرهای بین‌ستاره‌ای بلندمدت
پروژه هایپریون یک مسابقه طراحی است که به تازگی معرفی شده و هدف آن بررسی قابلیت طراحی یک سفینه فضایی چندنسله برای سفرهای بین ستاره‌ای است. این سفینه باید خودکفا باشد و توانایی پشتیبانی از زندگی انسان‌ها را در سفرهای طولانی به ستاره‌های دیگر داشته باشد.
فضاپیمای چند نسله شامل خدمه‌هایی است که در فضاپیما زندگی و تولیدمثل می‌کنند، می‌میرند و نسل‌های بعدی آن‌ها ادامه دهنده سفر خواهند بود.
این ایده برای اولین بار توسط رابرت اچ. گادارد (Robert H. Goddard)، پیشگام ماهواره‌برهای ایالات متحده مطرح شد. این فضاپیمای بزرگ مانند یک دنیای بسته و خودکفا در فضا می‌باشد که فضاهای زیستی خاص خود را دارد تا نیازهای انسانی را برای سفرهای طولانی به فضا تامین کند.
این فضاپیماها بر روی سامانه‌های کشاورزی، مسکن و پشتیبانی زندگی تمرکز دارد که بقای خدمه را برای چند نسل تضمین می‌کند؛ این پروژه به ارزیابی توانایی سفر بین‌ستاره‌ای با فناوری‌های کنونی و آینده نزدیک می‌پردازد.
هدف این پروژه تحقیقات و توسعه فناوری‌های جدید است که در عین حال به مردم درباره چالش‌ها و ظرفیت سفرهای بین‌ستاره‌ای آموزش می‌دهد؛ این پروژه به تازگی یک مسابقه طراحی برگزار کرده که در آن تیم‌ها برای طراحی یک فضاپیمای چندنسله با سرنشین دعوت شده‌اند؛ این مسابقه از ۱نوامبر۲۰۲۴ تا ۲ژوئن۲۰۲۵ برگزار خواهد شد و شرکت برای همه آزاد است.
طراحی زیستگاه‌های فضایی و سامانه‌های اجتماعی
طراحی یک فضاپیمای چندنسلی با چالش‌هایی مانند تامین انرژی برای حرکت فضاپیما، حفظ شرایط زندگی و بازیافت کامل آب و هوا مواجه است؛ همچنین این فضاپیما باید قادر باشد به مدت چند قرن بدون مشکل کار کند و از هرگونه نشتی به فضا جلوگیری کند.
برای این منظور، نیاز به سامانه‌های پیشرفته زیست‌محیطی و تامین انرژی پایدار است که می‌تواند منجر به شرایط زندگی مناسب برای انسان‌ها شود و همچنین از تجزیه فیزیکی کامل جلوگیری کند.
برای سفرهای طولانی در فضا، لازم است تا فضای زندگی و سامانه‌های اجتماعی به گونه‌ای طراحی شوند که نیازهای ساکنان را در طول زمان برآورده کنند؛ این نیازها شامل تامین اکسیژن، آب، غذا و انرژی هستند و به همراه مراقبت از تغییرات نیروهای گرانشی؛ علاوه بر این، ایجاد فضای راحت، مطابق با نیازهای روانشناختی و اجتماعی از جمله ارتباطات و تفریحات، نیز بسیار حیاتی است.
به همین منظور، این مسابقه طراحی پروژه هایپریون، از تیم‌هایی که شامل حداقل یک طراح معماری، یک مهندس و یک دانشمند اجتماعی هستند، دعوت می‌کند تا زیستگاه یک سفینه چندنسلی را طراحی کنند و بیشتر بر روی معماری و سامانه اجتماعی آن تمرکز کنند.
طراحی‌هایی که برای این مسابقه ارائه می‌شوند باید قادر به تحمل مدت ۲۵۰ سال سفر باشند و به یک سیاره سنگی با یک اکوسیستم مصنوعی که توسط یک کاوشگر قبلا ساخته شده، سفر کنند.
فضاپیمای چندنسله باید بتواند جاذبه معادل زمین را با استفاده از چرخش ایجاد کند و همچنین شرایط جوی مشابه زمین را فراهم آورد. همچنین، این فضاپیما باید ساکنان خود را در برابر تشعشعات و برخورد با اجسام فضایی محافظت کند. همچنین این فضاپیما باید قادر باشدر هزار نفر را در طول سفر حمل کند و حداقل ۵۰۰ نفر را در هر زمان در خود جای دهد.
طرح‌ها باید از جنبه‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد؛ ابتدا، کارایی فضای زندگی برای ساکنان و ویژگی‌های زیبایی‌شناختی آن بررسی می‌شود. علاوه بر این، جنبه‌های فنی طرح‌ها مانند تامین غذا، آب و بازیافت زباله نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
برنامه‌های اجتماعی نیاز به بررسی در زمینه برنامه‌ریزی اجتماعی دارند که شامل سامانه ارزش‌های فرهنگی مقبول در جامعه است. این سامانه باید به چالش‌های احتمالی که جامعه با آن‌ها روبه‌رو می‌شود، پاسخ دهد. به این ترتیب، برنامه‌ریزی اجتماعی به شناسایی و حل مشکلات اجتماعی کمک می‌کند و فضایی برای مشارکت جامعه در تصمیم‌گیری‌های عمومی فراهم می‌سازد.
مهلت ارسال آثار برای مرحله اول مسابقه در تاریخ ۲فوریه۲۰۲۵ تعیین شده و مرحله دوم در تاریخ ۴مه۲۰۲۵ برگزار می‌شود و برندگان در تاریخ ۲ژوئن۲۰۲۵ اعلام خواهند شد.