در نمایشگاه هوایی ژوهای ۲۰۲۴، پهپادی جدید به نام جیوتیان توسط یک شرکت هواپیمایی دولتی چین معرفی شد که حداکثر وزن پرواز آن ۱۰ تن می‌باشد؛ این طراحی به منظور پرتاب گروهی از هواپیماهای کوچک‌تر طراحی شده و توانایی انجام ماموریت‌هایی از جمله شناسایی و جنگ الکترونیک را فراهم می‌کند. طراحی پهپاد جیوتیان شباهت‌هایی با برخی هواپیماهای نظامی همچون A-10 و OV-10 دارد و مجهز به یک موتور جت و ارابه فرود سه‌چرخه است.
قابلیت‌های چندگانه برای ماموریت‌های مختلف
به نقل از تکچاینا، پهپاد جیوتیان (Jiu Tian) دارای یک ماژول مرکزی به نام «ماژول کندوی ماموریت» می‌باشد که امکان پرتاب پهپادهای کوچک‌تر را دارد. این ماژول به صورتی طراحی شده که به راحتی میتوان آن را برای ماموریت‌های مختلف تغییر داد؛ برای مثال، علاوه بر پرتاب پهپادها میتوان حسگرهای اضافی، سامانه‌های نمونه‌برداری هوا یا حتی محموله‌های تخصصی‌تر را به آن اضافه کرد.
این انعطاف‌پذیری، جیوتیان را به یک سکوی چندمنظوره و بلندبرد تبدیل کرده که برای نیروهای مسلح چین در مناطقی حساس در اقیانوس آرام و مرزهای مورد مناقشه با هند ارزشمند است.
علاقه چین به ماموریت‌های دسته‌ای (Swarming) و توانایی پرتاب آن‌ها از پلتفرم‌های مختلف، از جمله بالن‌های با ارتفاع بالا تازگی ندارد. از نظر نظامی، دسته‌های پهپاد مزایای متعددی دارند، از جمله قابلیت استقرار سریع در مناطق وسیع برای انجام ماموریت‌های مختلف مانند جمع‌آوری اطلاعات، شناسایی و نظارت (ISR)، جنگ الکترونیک و حمله نظامی.
پهپادهای انفرادی در یک دسته می‌توانند با بارهای مختلف تجهیز شوند تا به کل مجموعه قابلیت چند ماموریتی بدهند؛ بارهای اضافی که توانایی‌های خاصی به پهپادها می‌دهند، می‌توانند شامل حسگرها، دستگاه‌ها یا تسلیحات باشند.
تعداد زیادی از سامانه‌های هوایی بدون سرنشین که به صورت گروهی و در نزدیکی یکدیگر فعالیت می‌کنند، چالش‌های قابل توجهی برای دفاع‌کنندگان ایجاد می‌کنند و می‌توانند به راحتی آن‌ها را غافلگیر کنند یا در مورد بهترین روش مقابله با این تهدیدات دچار سردرگمی کنند.
گسترش برنامه‌های پهپاد در چین و رقابت با آمریکا
چین به طور مداوم در حال سرمایه‌گذاری و گسترش قابلیت‌های خود در زمینه پهپادها است و پهپاد جیوتیان یکی از جدیدترین افزوده‌ها در این زمینه می‌باشد. استفاده از پهپادهای انبوه در سناریوهایی مانند درگیری احتمالی بر سر تایوان در نظر گرفته شده که این موضوع چالش‌های جدی برای سامانه‌های دفاعی آمریکا ایجاد می‌کند.
در مقابل، آمریکا در توسعه مشابه این پهپادها، به ویژه در زمینه‌های استتار و پهپادهای نظامی عقب مانده است؛ این پهپاد هر چند به عنوان پهپادی پنهان‌کار طراحی نشده، اما می‌تواند به عنوان یک سکو برای هدایت انبوهی از پهپادهای کوچک‌تر و پرتاب آن‌ها به سمت اهداف مختلف نقش ایفا کند.