طبق تحقیقات جدید، بادهای خورشیدی می‌توانند یکی از سرچشمه‌های آب در منظومه شمسی باشند. از آنجایی که اتمسفر و مغناطیس زمین، موجودات زمینی را از بادهای خورشیدی محافظت می‌کنند؛ بنابراین، بادهای خورشیدی نمی‌توانند به طور مستقیم آب را در سطح زمین ایجاد کنند. به این ترتیب، محققان به دنبال منشا آب روی زمین هستند؛ زیرا قدمت آب موجود در اقیانوس‌ها از عمر سیاره زمین بیشتر است.
فرضیه جدید در مورد انتقال آب به زمین توسط بادهای خورشیدی
به گفته دانشمندان تاکنون قوی‌ترین احتمال حاکی از ورود آب از طریق برخورد سیارک‌ها و دنباله دار‌ها بوده است، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد با توجه به این که خورشید علاوه بر نور، جریان ثابتی از ذرات باردار به نام باد خورشیدی منتشر می‌کند، برخورد این ذرات به سطوح بدون محافظ و جو مانند سیارک‌ها یا اقمار، می‌تواند منشا تولید آب باشد.
این تحقیق نشان می‌دهد که جریان ذرات خورشیدی که عمدتا شامل پروتون‌ها یا هیدروژن‌های یونیزه شده است، می‌تواند با برخورد به سطوح معدنی اکسید شده در سنگ‌های آسمانی، آب تولید کند؛ این فرآیند می‌تواند توضیح دهد که چرا در سیارک‌ها و همچنین بر روی ماه که بدون داشتن جو در معرض بادهای خورشیدی است، آب وجود دارد.
جو زمین با ایجاد یک سپر محافظتی در برابر باد خورشیدی، مانع از ایجاد آب بر روی سطح زمین می‌شود، اما باد خورشیدی می‌تواند آب را بر روی سایر اجرام آسمانی مانند سیارک‌ها تولید کند و سپس این آب از طریق برخورد به زمین منتقل شود.
پژوهشگران این تحقیق تاکید می‌کنند آب به این شیوه می‌تواند در فواصل و زمان‌های طولانی در فضا منتقل شود و همچنین این پدیده می‌تواند در سیاره‌ها فراخورشیدی در مناطق دیگر کهکشان رخ دهد.