اولین ماهوارههای رقیب چینی استارلینک با موفقیت به فضا پرتاب شدند
چین با موفقیت اولین دسته از ماهوارههای منظومهای که رقیب استارلینک به شمار میرود پرتاب کرد. این ۱۸ ماهواره منظومه ماهوارهای کیانفان یا G60 از طریق حامل فضایی لانگ مارچ-۶ای روز سه شنبه از مرکز پرتاب ماهواره تایوان در چین پرتاب شدند.
کیانفان (Qianfan) یا G60 در سال ۲۰۳۰ با هدف ارائه خدمات ارتباطی گستردهتر و با کیفیتتر برای کاربران داخلی راهاندازی شد و انتظار میرود در درازمدت شبکهای متشکل از ۱۵ هزار ماهواره چندرسانهای با صفحه گسترده در مدار پایین زمین (LEO) ایجاد کند.
به گفته کانگ گوهوا (Kang Guohua)، از دانشگاه هوانوردی و فضانوردی نانجینگ (Nanjing University of Aeronautics and Astronautics) چین، این امر به کاربران خدمات اینترنتی پایدار و پرسرعت، به ویژه در مناطق دورافتاده یا مناطقی با زیرساختهای ارتباطی ناکافی ارائه میدهد و به طور موثر شکاف دیجیتال را پر میکند.
پیشبینی میشود امسال کیانفان پرتاب ۱۰۸ ماهواره را تکمیل کند و تا پایان سال ۲۰۲۵ با ۶۴۸ ماهواره به پوشش شبکه منطقهای دست یابد. تا سال ۲۰۲۷، این منظومه قصد دارد پوشش شبکه جهانی را فراهم کند و در نهایت تا سال ۲۰۳۰، ۱۵ هزار ماهواره را در بر میگیرد که خدمات یکپارچه مانند اتصال مستقیم تلفن همراه را ارائه میدهند.
کیانفان و استارلینک (Starlink) هر دو از فناوری ارتباطات ماهوارهای پیشرفته و طرحهای منظومه ماهوارهای چند لایه و چند مداری استفاده میکنند. به گفته کانگ منظومه ماهوارهای کیانفان چین تاکید بیشتری بر قابلیتهای چندرسانهای و ارتباط پهن باند ماهوارهها دارد تا نیازهای کاربران مختلف را برآورده کند.
به گفته کارشناسان، از نظر بلوغ بازار، استارلینک در حال حاضر موفقیت قابل توجهی در بازار ایالات متحده به دست آورده است و در سطح جهانی در حال گسترش است؛ در حالی که کیانفان در حال حاضر بر ارائه خدمات ارتباطی با کیفیت بالا به کاربران داخلی متمرکز است. با این حال، با پیشرفت پروژه و بلوغ فناوری، گسترش صورت فلکی کیانفان به بازارهای بینالمللی در آینده قابل پیشبینی است.
انتظار میرود ایجاد منظومه ماهوارهای کیانفان توسعه در بازارهایی مانند نوآوری موبایل، رانندگی خودکار، پیشگیری و کاهش بلایا و اینترنت اشیا را تسریع کند و فرصتهای توسعه قابل توجهی را برای صنعت اینترنت ماهوارهای به ارمغان آورد.
در مقایسه با ماهوارههای زمینایستا در مدارهای بالاتر، ماهوارههای LEO دارای مزایای مختلفی در زمینه ارتباطات هستند؛ مانند فاصله نزدیکتر، تاخیر کمتر در انتقال، تلفات پیوند کمتر، پرتابهای انعطافپذیر، سناریوهای کاربردی متنوع و هزینههای کلی پایینتر ساخت. بر اساس این مزایا، کشورهای سراسر جهان به طور فعال منظومههای ماهوارهای LEO را به کار میگیرند.
چین در حال حاضر دارای سه پروژه ابر منظومه ماهوارهای است:
- پروژه G60
- پروژه منظومه ماهوارهای GW شرکت گروه شبکه ماهوارهای چین (China Satellite Network Group Co) با مجموع ۱۲۹۹۲ ماهواره
- منظومه ماهوارهای هونگهو-۳ (Honghu-3) شرکت فضایی خصوصی لنداسپیس (Landspace) با حدود ۱۰ هزار ماهواره