در روز ۱۷ژوئیه۲۰۲۴ ناسا اعلام کرد که ساخت و توسعه کاوشگر وایپر به دلیل افزایش هزینه‌ها و کمبود بودجه لغو می‌شود؛ وایپر یک ماموریت رباتیک ۱۰۰ روزه جهت جستجوی ذخایر یخ‌آب در ماه بود که انتظار می‌رود لغو این برنامه باعث صرفه‌جویی ۸۴ میلیون دلاری برای ناسا شود؛ اگرچه تاکنون ناسا حدود ۴۵۰ میلیون دلار بدون احتساب هزینه‌های پرتاب برای این برنامه هزینه کرده است.
قرار بود این ماه‌نورد در سال ۲۰۲۵ از طریق فرودگر گریفین (Griffin) ساخته شرکت آمریکایی استروباتیک (Astrobotic) به عنوان بخشی از ابتکار خدمات باربری قمری تجاری ناسا (CLPS) به کره ماه پرتاب شود.
جوئل کرنز (Joel Kearns)، از مقامات ناسا، می‌گوید: «ما به تیم وایپر بسیار مطمئن بودیم. این لغو تنها به خاطر هزینه و بودجه بسیار محدود ماست؛ ناسا اکنون به دنبال جداسازی قطعات و استفاده مجدد از ابزارها و اجزای علمی وایپر برای ماموریت‌های بعدی ماه است، اما ابتدا از شرکای صنعت فضایی در آمریکا و در سطح بین‌المللی برای تمایل به خرید و استفاده از این ماه‌نورد سوال می‌کنیم.»
ناسا با وجود پایان برنامه وایپر قصد دارد اهداف علمی خود را از طریق ابتکارات اکتشاف آینده انجام دهد؛ برای مثال، طراحی خودروی سطح‌نورد قمری آینده که برای حمل فضانوردان در ماه طراحی شده، به گونه‌ای است که از راه دور نیز کار می‌کند تا بتواند مناطق دائما در سایه نزدیک قطب جنوبی ماه را در جستجوی یخ کاوش کند. سایر فرودگرهای ماه نیز ممکن است بتوانند ابزارهایی مشابه آنچه برای وایپر برنامه‌ریزی شده است را به همان مناطق ارسال کنند.
تاثیرات کاهش بودجه بر ماموریت‌های علمی و نجومی ناسا
کرنز می‌گوید: «ما در حال بررسی این امکان هستیم که بتوانیم فرودگرهای CLPS را به مناطق تحت سایه دائمی بفرستیم یا اینکه ابزارها را در آن مناطق مستقر کنیم؛ بنابراین ما بر این باوریم که با گذشت زمان می‌توانیم به اهداف علمی که در ابتدا به طور خاص برای وایپر شناسایی کردیم، بپردازیم.»
بودجه سال مالی ۲۰۲۵، رهبر ناسا را مجبور به اتخاذ تصمیمات دشوار در مورد بسیاری از برنامه‌های علمی دیگر کرده است. نیکولا فاکس (Nicola Fox)، از اداره ماموریت علمی ناسا (Science Mission Directorate به اختصار SMD) در آمریکا، می‌گوید: «بودجه برای برنامه‌های علمی آژانس به طور کلی یک میلیارد دلار برای سال ۲۰۲۵ کاهش یافته است که این کاهش ناسا را مجبور می‌کند تا انتخاب‌های بسیار سختی داشته باشد.»
به عنوان مثال تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا (Chandra X-ray) با آینده‌ای مبهم روبروست؛ زیرا بودجه آن از حدود ۴۱ میلیون دلار در سال ۲۰۲۵ به تنها ۵.۲ میلیون دلار در سال ۲۰۲۹ کاهش یافته است؛ همچنین برنامه آوردن نمونه‌های مریخ به زمین اکنون به دنبال مفاهیم جایگزین برای این عملیات است؛ زیرا هزینه آن به بیش از ۱۱ میلیارد دلار رسید که خشم کنگره آمریکا را برانگیخت.