سفر به ماه برای کسب درآمدهای میلیارد دلاری
در حالی که ماموریتهای اولیه سفر به ماه توسط سازمانهای دولتی مانند ناسا هدایت میشد، رشد سریع شرکتهای فضایی خصوصی منجر به افزایش ماموریتهایی با مشارکت بخش خصوصی، در رابطه با کره ماه شده است. بیش از ۵۰ سال پس از فرود آخرین فضاپیمای سرنشیندار آمریکایی بر سطح کره ماه طی ماموریت آپولو، شرکت خصوصی استروباتیک مستقر در پیتسبورگ آمریکا در تلاش است تا همان شاهکار را به عنوان اولین شرکت خصوصی فضایی تکرار کند.
جان تورنتون (John Thornton)، مدیر عامل شرکت استروباتیک (Astrobotic) در این رابطه میگوید: «دسترسی به فرود روی کره ماه میتوانست زودتر از اینها ممکن شود، اما اینکه این امر با توجه به خصوصی بودن سازمان ما به طور مقرون به صرفه انجام بشود بسیار زمانبر شد.»
تورنتون و تیمش اولین تلاش خود را با ماه نشینی کلاس کوچک به نام پرگرین (Peregrine)، انجام میدهند. پرگرین قرار است اواخر سال جاری میلادی توسط ماهوارهبر ولکان (Vulcan) متعلق به اتحادیه پرتابهای یونایتد (United Launch Alliance) به کره ماه ارسال بشود.
سفر به ماه صنعتی ۴۷۰ میلیارد دلاری
فرود موفقیت آمیز روی کره ماه نقطه عطفی در مسابقه فضایی بین شرکتهای فضایی خصوصی است که روی هم صنعتی ۴۷۰ میلیارد دلاری را در سطح جهانی تشکیل داده و هدفی جسورانه یعنی زندگی در کره ماه را دنبال میکنند.
با این حال، موفقیت شرکتهای خصوصی در کره ماه همچنان دست نیافتنی باقی مانده است. تلاش شرکت ژاپنی آیاسپیس (Ispace) برای فرود اولین ماهنشین خصوصی روی سطح کره ماه با شکست مواجه شد؛ چراکه ماهنشین این شرکت به نام هاکوتو (Hakuto) هنگام فرود ارتفاع را اشتباه محاسبه کرده و سقوط کرد.
استروباتیک پیش از این چندین قرارداد با ناسا به ارزش حدودی ۴۵۰ میلیون دلار منعقد کرده است. طبق برنامه این شرکت، یک سال پس از پرتاب کاوشگر پرگرین، کاوشگر بزرگتر این شرکت به نام گریفین (Griffin) سال آینده برای جستجوی آب در تاریک ترین گوشه کره ماه، ماهنورد ناسا به نام وایپر روور (Viper Rover) را به قطب جنوب کره ماه حمل خواهد کرد.
تورنتون در رابطه با برنامههای این شرکت برای سفر به ماه میگوید: «ما باید فضاپیمایی بسازیم که بتواند هر بار بیش از ۱ ماه در فضا حرکت کرده تا به کره ماه برسد؛ سپس در مدار کره ماه قرار گرفته و یک فرود نرم روی سطح آن انجام دهد. بسیار دشوار است که همه این مراحل را با موفقیت در یک فضاپیمای مقرون به صرفه انجام دهیم.»
تاسیس هتل برای زندگی در کره ماه
اشتیاق شرکتها و دولتها برای ممکن کردن زندگی در کره ماه نسبت به گذشته بسیار بیشتر شده است. در همین راستا یک رقیب دیگر یعنی هند اولین کشوری بود که یک فضاپیما را در قطب جنوبی کره ماه فرود آورد، منطقهای که دانشمندان معتقدند دارای ذخایر آب یخ زده است و از این باب اهمیت راهبردی ویژهای برای سفر به ماه و زندگی در کره ماه دارد. تورنتون هر آبی در کره ماه را به نفت روی زمین تشبیه میکند. منبعی آنقدر ارزشمند که به طور قطع باعث رشد اکتشافات در کره ماه میشود.
استفاده از منابع کره ماه باعث کاهش بسیار قابل توجه هزینههای اکتشافات و زندگی در کره ماه میشود. به طور مثال در صورتی که شرکتهایی مانند استرواسپیس بتوانند منابع آبی روی کره ماه را استخراج کرده و استفاده بکنند، هزینههای سرسامآور حمل و نقل مقدار بسیار زیادی از آب مورد نیاز فضانوردان طی سفر به ماه کم میشود. در صورت کاهش هزینهها با استفاده از منابع کره ماه، میتوان در نهایت به نقطهای رسید که شرکتهای خصوصی قادر به تاسیس یک هتل روی کره ماه باشند.
رویایی که اولین بار در دهه ۱۹۵۰ توسط شرکت هتلهای زنجیرهای هیلتون (Hilton) مطرح شد. طی طرح پیشنهادی هیلتون قرار بود مقدمات ساخت یک هتل ۵۰۰۰ اتاقه برای سفر به ماه توسط گردشگران فراهم شود که بسیاری از تحلیلگران آن را یک طرح رویایی و تبلیغاتی ارزیابی کردند چرا که زندگی در کره ماه در آن زمان بسیار غیرممکن به نظر میرسید، اما شرکت هیلتون در سال ۲۰۲۲ به عنوان یک شریک وارد پروژه ساخت ایستگاه فضایی استارلب (Starlab) شد تا نشان دهد در هدف خود جدی است.
سکویی برای اکتشافات بیشتر
دسترسی به کره ماه علاوهبر جنبه تجاری و گردشگری از این باب راهبردی است که میتواند یک سکو برای اکتشافات بیشتر در عمق فضا مانند اکتشاف مریخ باشد.
یکی از برنامههای استروباتیک در این رابطه یک شارژر بیسیم است که در کره ماه مستقر شده و میتواند برای فضاپیماهایی که قصد عزیمت به مریخ را دارند مانند یک پمپ بنزین کوچک عمل کند. این شارژر طوری طراحی شده است که در برابر طوفانهای غبار کره ماه نیز مقاومت داشته باشد.استروباتیک همچنین برای تامین انرژی این شارژرها در حال طراحی یک شبکه انتقال انرژی است که انرژی خورشید را منتقل میکنند.
انتقال انرژی در کره ماه بسیار مهم است؛ چراکه شبهای آن معادل ۱۴ روز زمینی است و یک ایستگاه یا هتل یا فضاپیمای در حال حرکت به سمت مریخ در صورتی که در شبهای کره ماه قرار بگیرند تا ۱۴ روز امکان جذب انرژی از طریق پنلهای خورشیدی را نداشته که این موضوع میتواند مشکلساز بوده و محدودیتی برای تمام اکتشافات و ماموریتهای آینده شود، اما با وجود این شبکههای انتقال انرژی استروباتیک قادر خواهد بود از یک نیروگاه خورشیدی که در سمت روز کره ماه قرار دارد انرژی لازم را تولید کرده و به سمت تجهیزاتی که نیاز به انرژی دارند و در سمت شب کره ماه هستند انرژی تولید شده را انتقال دهد.