پاسخ جدید برای راز دریاهای قمر زحل
پژوهشگران دریافته‌اند که فعالیت موج‌ها در تایتان (بزرگ‌ترین قمر زحل) ممکن است آن قدر قوی باشد که خطوط ساحلی دریاچه‌ها و دریاها را فرسایش دهد؛ این قمر، تنها جرم سیاره‌ای در منظومه شمسی است که در حال حاضر رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریاهای فعال را میزبانی می‌کند. تصور می‌شود رودخانه‌های تایتان مملو از متان و اتان مایع باشند که به دریاچه‌ها و دریاهای وسیع می‌ریزند و برخی از آن‌ها به بزرگی دریاچه‌های بزرگ روی زمین هستند.
نشانه‌هایی از وجود مایعات و فعالیت امواج در تایتان
وجود دریاهای بزرگ و دریاچه‌های کوچک‌تر تایتان (Titan) در سال ۲۰۰۷ با تصاویر ثبت‌شده توسط فضاپیمای کاسینی (Cassini) ناسا تایید شد؛ زمین‌شناسان دانشگاه MIT در آمریکا، براساس این تصاویر به نشانه‌های غیرمستقیم و متناقضی از فعالیت امواج و سرنخ‌هایی از وجود مایعات رسیدند.
محققان دانشگاه MIT با مدل‌سازی روش‌های فرسایش دریاچه روی زمین به بررسی وجود امواج روی تایتان پرداختند تا مشخص شود چه شکلی از فرسایش توانسته است خطوط ساحلی را در تصاویر کاسینی ایجاد کند؛ آن‌ها دریافتند که امواج، محتمل‌ترین توضیح هستند.
تیلور پرون (Taylor Perron)، از پژوهشگران این پروژه، می‌گوید: «ما براساس نتایج به دست آمده می‌توانیم بگوییم که اگر خطوط ساحلی دریاهای تایتان فرسایش یافته باشند، به احتمال زیاد امواج مسئول آن هستند؛ اگر می‌توانستیم در لبه یکی از دریاهای تایتان بایستیم، ممکن بود امواج متان و اتان مایع را ببینیم که در آب می‌چرخند و هنگام طوفان خود را به سواحل می‌کوبند. آن‌ها قادر به فرسایش دادن موادی هستند که ساحل را ساخته‌اند.»