پیشنهاد ناسا برای سامانه زمانبندی مستقل در ماه
ناسا و سازمان فضایی اروپایی در نظر دارند یک سامانه زمانبندی مستقل برای ماه تنظیم کنند. به دلیل تفاوتهای گرانش و آثار تئوری نسبیت عمومی اینشتین، زمان روی کره ماه سریعتر از روی زمین میگذرد و محاسبات نشان میدهد که هر روز زمینی در سطح ماه حدود ۵۶ میکروثانیه کوتاهتر است. اگرچه این موضوع در ظاهر بسیار ناچیز است، اما میتواند همین اختلاف کوچک به تفاوتهای قابلتوجهی منجر شود که برای برنامهریزی دقیق زمان ماموریتهای فضایی و هماهنگی آنها با زمین بسیار مهم است.
بر مبنای نسبیت عام اینشتین، زمان مطلق نیست و نمود خود را در مجاورت اجرام بسیار بزرگ و سرعتهای بسیار بالا (نزدیک به سرعت نور ) بیشتر نشان میدهد، اما به این معنی نیست که برای ثبت تغییرات در گذر زمان حتما باید با سرعت نزدیک به نور حرکت کنیم یا در مجاورت افق رویداد یک سیاهچاله باشیم.
سامانه زمانبندی مشترک در ماه
با توجه به برنامههای جدید آمریکا و چین برای ایجاد سکونتگاههای دائمی روی ماه، به بیان دلایل این موضوع و این که چرا ایجاد یک سامانه زمانبندی دقیق برای ماه ضروری است، میپردازیم.
یک سامانه زمانی مستقل به فضانوردان کمک میکند تا به طور دقیق زمانشان را مدیریت کنند و با یکدیگر و با زمین هماهنگ باشند. برای نمونه، این کار زمانی اهمیت مییابد که فضانوردان قصد کاوش یا رانندگی بر سطح ماه را داشته باشند. از این رو ناسا و شرکای بینالمللی این سازمان قصد دارند یک مقیاس زمانی جدید برای ماه ایجاد کنند که شرایط خاص این قمر را در نظر بگیرد.
این سامانه باید با زمان زمینی (UTC) همخوانی داشته و روش استانداردی برای اندازهگیری زمان روی ماه باشد که تمامی کشورها آن را بپذیرند. از دیگر سو، ناسا و سازمان فضایی اروپایی (ESA) در نظر دارند یک شبکه به نام لونا نت (LunaNet) راهاندازی کنند که به عنوان یک زیرساخت مشابه با اینترنت و سامانه ناوبری جهانی برای ماه عمل میکند.
فراتر از تنظیم و برقراری یک سامانه زمانبندی مشترک در ماه، مشکل دیگری که بر سر راه اقامت فضانوردان آینده در سکونتگاههای دائمی ماه وجود دارد، تجربه دورههای طولانی روشنایی و تاریکی (هر کدام حدود ۱۴ روز) است. این چالش برای فضانوردان نیازمند تطبیق و آمادگی است، اما در مناطق قطبی ماه که مناطق دائما روشن و دائما تاریک دارند میزان چالش حتی بیش از این نیز خواهند بود.
پیش از این کاخ سفید از ناسا خواسته بود تا با همکاری سایر سازمانهای دولتی ایالات متحده آمریکا، تا پایان سال ۲۰۲۶، طرحی به منظور تعریف و تعیین ساعت هماهنگ قمری (LTC) ارائه کند.
کوین کاگینز (Kevin Coggins)، رئیس بخش ارتباطات و جهتیابی فضایی (Space Communications and Navigation به اختصار SCaN) در ناسا، در همین زمینه میگوید: «در زمان قدیم و در سفر پیشین فضانوردان ناسا به ماه، استفاده از این چارچوب چندان اهمیتی نداشت، اما امروزه با استفاده از سامانههای جیپیاس، ماهوارهها و رایانههای پیشرفته و سامانههای ارتباطی دقیق، چنین ضرورتی احساس میشود.»
در حال حاضر زمان معیار برای ماموریتهای ماه، زمان مرجع و استاندارد همان کشوری است که فضاپیما را به ماه فرستاده است، اما مقامهای رسمی سازمان فضایی اروپا بر این نکته تاکید میکنند: «تعریف یک زمان مرجع مشخص مورد پذیرش جامعه بینالمللی کار را برای همه بهویژه برای ناسا و حتی شرکتهای خصوصی که قصد ارسال فضاپیما به ماه دارند، سادهتر خواهد کرد.»