کاوشگر ناسا با نام اسیریس-رکس در یک ماموریت جدید می‌خواهد تا ۴۰ میلیون کیلومتر نزدیک‌تر از آنچه برای عملیات طراحی شده بود به خورشید نزدیک شود. دانشمندان چندین گذر نزدیک را برای این کاوشگر لازم می‌دانند تا در سال ۲۰۲۹ به سیارک فضایی آپوفیس برسد.
این کاوشگر در یک مدار بیضی شکل به دور خورشید هر ۹ ماه یک بار در نزدیکترین نقطه به این ستاره قرار می‌گیرد که اولین گذر نزدیک در ۲ژانویه رخ داد. تیم ماموریت، اوایل ماه دسامبر جهت آمادگی برای انفجار شدید تشعشعات یکی از دو پنل خورشیدی کاوشگر را طوری قرار دادند که حساس‌ترین ابزار آن را محافظت کند، در حالی که پنل دوم برای نیرو دادن به فضاپیما رو به خورشید بود.
این مهندسی خلاقانه از فضاپیما در طول نزدیک شدن خطرناک آن به خورشید محافظت کرد، درست همانطور که شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای قبلا پیش‌بینی کرده بودند.
داده‌های تله‌متری که در اواسط ماه مارس از فضاپیما دریافت شد، به دانشمندان اطمینان داد که سالم است. براساس بیانیه ناسا، در اوایل ماه آوریل، کاوشگر به اندازه کافی از خورشید فاصله گرفته بود تا فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرد.
مشکل رایج دوربین‌های موجود در فضا
دانشمندان و مهندسان متوجه شدند که دوربین روی کاوشگر پس از قرار گرفتن در معرض دمای بالا در طول گذر، حتی بهتر از حد انتظار عمل کرده است. مپ‌کم (MapCam)، دوربینی با برد متوسط که از سیارک بنو (Bennu) و آپوفیس (Apophis) به صورت رنگی نقشه‌برداری کرده بود از آوریل۲۰۲۳ شاهد کاهش ۷۰ درصدی لکه‌های سفید دست و پا گیری به نام پیکسل‌های داغ بود.
پیکسل‌های داغ به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش خورشیدی رخ می‌دهد و یک مشکل رایج برای دوربین‌های موجود در فضا است. معمولا با گرمای کنترل‌شده با استفاده از بخاری‌های داخلی این مشکل حل می‌شود، اما دوربین اسیریس-رکس (OSIRIS-REx) به لطف افزایش گرمای حاصل از برخورد نزدیک با خورشید به طور طبیعی بازسازی شد.
اعضای تیم ماموریت، ایمن بودن اسیریس-رکس پس از اولین نزدیک شدن به خورشید را در حالی اعلام کردند که مشخص نیست چگونه پنج برخورد دیگر ممکن است بر کاوشگر و ابزار آن تاثیر بگذارد.
نزدیکترین گذر بعدی با خورشید برای روز ۱سپتامبر برنامه‌ریزی شده است، زمانی که فضاپیما بار دیگر از فاصله حدود ۷۴ میلیون کیلومتری از سطح خورشید می‌گذرد.