دانشمندان دریافتند تابش بدون افق رویداد نیز ممکن است و در نهایت منجر به ناپدید شدن همه اجرام جهان می‌شود. در واقع یافته جدید محققان نشان می‌دهد علاوه بر تابش معروف هاوکینگ، شکل جدیدی از تابش نیز وجود دارد و همچنین بسیار فراتر از یک سیاهچاله، انحنای فضا زمان نقش بزرگی در ایجاد تشعشع ایفا می‌کند.
این بدان معناست که اجرام بدون افق رویداد مانند بقایای ستارگان مرده و سایر اجرام بزرگ در جهان نیز دارای این نوع تابش هستند و پس از یک دوره بسیار طولانی، این امر منجر به تبخیر همه چیز در جهان درست مانند سیاهچاله‌ها می‌شود.
تابش هاوکینگ چیست؟
استیون هاوکینگ، فیزیکدان نظری، یک نظریه تابش به نام خود داشت که بیان می‌کرد تمام سیاهچاله‌ها در نهایت تبخیر خواهند شد. این نظریه به همه اجرام بزرگ در جهان مانند بقایای ستارگان تعمیم یافت و در نتیجه براساس این نظریه، آن‌ها نیز متلاشی خواهند شد.
برای رسیدن به این نتیجه، استیون هاوکینگ از ترکیب فیزیک کوانتوم و نظریه گرانش اینشتین استفاده و استدلال کرد که ایجاد و نابودی خود به خودی جفت ذره‌ها باید در نزدیکی افق رویداد رخ دهد. افق رویداد جایی است که فراتر از آن هیچ راه فراری از نیروی گرانشی سیاهچاله نیست.
یک ذره و ضد ذره مربوط به آن در مدت کوتاهی از میدان کوانتومی ایجاد می‌شوند، اما تقریبا به همان سرعت از بین می‌روند. با این حال، یک استثنا برای این ناپدید شدن وجود دارد و زمانی رخ می‌دهد که یک ذره به درون سیاهچاله سقوط کند و به ذره دیگر اجازه فرار دهد. این پدیده همان چیزی است که در نهایت منجر به تبخیر سیاهچاله‌ها می‌شود.