انتشار تصویر یک مهدکودک ستاره‌ای در تولد 33 سالگی تلسکوپ هابل
شما باید بدانید از کجا آمده‌اید؛ اما درک تولد خورشید و خانواده سیاره‌های منظومه شمسی تا حد زیادی مبهم است، زیرا این اتفاق ۴.۶ میلیارد سال پیش رخ داده است. ما همواره در تلاش به منظور تصور زمان‌های بسیار دور، می‌خواستیم بدانیم شرایط اولیه برای پیدایش منظومه شمسی ما چگونه بوده است؟ اخترشناسان اولیه معتقد بودند که خورشید در انزوا و در میان ابری سرگردان از گازهای میان‌ستاره‌ای تشکیل شده است.
این تصویر جدید از سحابی NGC 1333 نگاهی به روند بی‌نظم و آشفته تشکیل ستارگان دارد. این تصویر نشان می‌دهد که ستاره‌ها در انزوا به دنیا نمی‌آیند، بلکه به صورت گروهی تشکیل می‌شوند. آن‌ها از هیدروژن سرد بین‌ستاره‌ای که با غباری دوده‌مانند پوشیده شده است، شکل می‌گیرند.
در این تصویر، لایه‌های ضخیم گرد و غبار بخش زیادی از دید تلسکوپ فضایی هابل را مسدود کرده است، اما همانند خورشید که حتی در یک روز ابری از میان ابرها یه زمین می‌تابد، ستارگان درخشان جوان نیز از بین گرد و غبار ضخیم کیهانی خودنمایی می‌کنند.
در همین رابطه بخوانید: هابل یک سیاره را به روشی عجیب شناسایی کرد
یک سحابی تاریک، مهدکودک ستارگان جدید
در همین راستا اخترشناسان سی و سومین سالروز پرتاب تلسکوپ فضایی هابل ناسا را با عکسی شگفت‌آور از منطقه زایش ستارگان که در نزدیکی سحابی NGC 1333 است، جشن گرفتند. این سحابی در ابر مولکولی برساووش و در فاصله ۹۶۰ سال نوری از ما قرار دارد.
این تابلوی رنگارنگ، دیگ جوشانی از گازهای درخشان و غبار سیاه رنگی را نشان می‌دهد که دارای چند صد ستاره تازه تشکیل شده در این ابر تاریک پرآشوب است.
بخش‌های تاریک تصویر، فضاهای خالی نیستند، بلکه مملو از گرد و غبار ناشناخته کیهانی است. این تصویر بر این واقعیت تاکید دارد که تشکیل ستاره یک فرآیند پرآشوب در کیهان است. احتمالا از ستاره آبی درخشان در بالای تصویر بادهای ستاره‌ای قدرتمند، از میان لایه‌هایی از غبار می‌وزند. این گرد و غبار باعث می‌شود نور ستاره‌ها را در طول موج‌های آبی پراکنده شوند.
در وسط تصویر، ستاره‌ای درخشان و بسیار داغ از میان لایه‌های غبار، همچون خورشیدی درمیان ابرهای پراکنده می‌درخشد. همچین یک ردیف مورب از ستاره‌های کم‌نورتر که قرمز به نظر می‌رسند دیده می‌شود. گرد و غبار آن منطقه، نور ستاره‌ها را فیلتر کرده و به نور قرمز اجازه عبور می‌دهد، به همین دلیل این گروه از ستارگان سرخ دیده می‌شوند.
در انتهای تصویر درخشش مایل به قرمز را می‌بینید؛ این درخشش حاصل هیدروژن یونیزه‌شده از فوران‌های نازک خطی ستارگان تازه متولد شده است. این ستارگان خارج از دید هابل هستند و توسط دیسک‌های پیش‌ستاره‌ای احاطه شده‌اند که ممکن است در نهایت منظومه‌های سیاره‌ای را تولید کنند.
تصویر مذکور نمونه‌ای از زمانی است که خورشید و سیارات اطرافش ۴.۶ میلیارد سال پیش در داخل چنین ابر مولکولی غبارآلود، شکل گرفتند. هابل در ۲۵آوریل۱۹۹۰ توسط فضانوردان شاتل فضایی دیسکاوری ناسا در مدار زمین قرار گرفت. این تلسکوپ خستگی‌ناپذیر تاکنون توانسته است تقریبا ۱.۶ میلیون رصد از نزدیک به ۵۲ هزار هدف آسمانی را انجام دهد.