شرکت آمریکایی اسپیس‌پورت (Spaceport) در حال ساخت یک کشتی برای پرتاب حامل‌های فضایی از دریاست. این کشتی در واقع یک سکوی دریایی بر اساس طرحی خواهد بود که در آن کشتی در محلی مشخص در آب‌های آزاد، در بستر دریا لنگر انداخته و به عنوان یک پایگاه فضایی کامل عمل می‌کند. چنین پروژه‌ای با هدف برطرف کردن مشکل افزایش تقاضای پرتاب در پایگاه‌های بزرگ ارائه شده است.
کشتی شرکت اسپیس‌پورت به هیچ زیرساختی در خشکی متکی نیست و تمام منابع مورد نیاز برای انجام عملیات در آن وجود دارد. همچنین حامل‌های فضایی که از کشتی پرتاب می‌شوند از سامانه‌های مستقل برای پرواز استفاده می‌کنند که به رادار یا سایر تجهیزات ردیابی نیازی ندارند. اسپیس‌پورت ماه مه سال جاری میلادی چهار ساندینگ راکت را از خلیج مکزیک پرتاب خواهد کرد تا مراحل آزمایش ساخت کشتی را پیش ببرد.
در همین رابطه بخوانید: چین کشتی مخصوص برای پرتاب‌های فضایی از دریا می‌سازد
تجربه ناموفق کشتی سی لانچ
پرتاب فضایی از دریا پیش از این نیز سابقه داشته است و روسیه با کشتی سی لانچ (Sea Launch) و چین به وسیله کشتی مخصوص خود عملیات‌هایی را برای پرتاب حامل فضایی از دریا انجام داده‌اند. البته اخباری که طی سال‌های اخیر در مورد سی لانچ منتشر شده است، موفقیت قابل توجهی را در رابطه با این سکوی دریایی نشان نمی‌دهد. این سکوی پرتاب طی سال‌های اخیر به آمریکا منتقل شده بود، اما مدتی بعد آن را به روسیه پس داد.
سی لانچ به‌عنوان یک برنامه بین‌المللی توسط روسیه، ایالات متحده و اوکراین راه‌اندازی شد و قرار بود با بهره‌گیری از مزیت انتقال و پرتاب حامل فضایی از استوا به ارائه خدمات پرتاب بپردازد. حامل فضایی زِنیت (Zenit) توسط سکوی پرتاب موسوم به سی لانچ به بخش استوایی اقیانوس آرام منتقل و از آنجا پرتاب می‌شد.
از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۱۴ در مجموع ۳۶ پرتاب از سکوی سی لانچ صورت پذیرفت که ۳ مورد از آن‌ها ناموفق بود. پرتاب‌ها پس از سال ۲۰۱۴ به دلیل توقف تولید زنیت در اوکراین متوقف شدند؛ هرچند این شرکت پیش‌تر و در سال ۲۰۰۹ با انتقال کامل مالکیت آن به شرکت بزرگ اِنرگیا (Energia) اعلام ورشکستگی کرده بود.
در سال ۲۰۱۶ خطوط هوایی S73 روسیه سی لانچ را خریداری کرد که در نتیجه آن شرکت اس۷ اسپیس (S7 space) راه‌اندازی شد، اما این شرکت نتوانست توافق جدید روسی-اوکراینی را برای از سرگیری تولید زنیت به سرانجام برساند. آژانس فضایی روسیه (Roscosmos) با هدف جایگزینی زنیت، پیشنهاد ساخت حامل فضایی جدید سایوز-۵ (Soyuz-5) را ارائه کرد، اما مجوز استفاده از آن توسط طرف آمریکایی صادر نشد.
سی لانچ تا چند سال پیش از نظر حقوقی به طرف آمریکایی تعلق داشت و بخش شناور آن در سواحل آمریکا پهلو گرفته بود. بعدها اس۷ اسپیس شناورها را به روسیه انتقال داد تا پرتاب را با حامل‌های دیگر انجام دهد. در هر حال فعلا حامل فضایی مناسبی برای این کار وجود ندارد و سکوی شناور نیازمند بازتجهیز جدی است که البته نوسازی و فعالیت مجدد سی لانچ در آینده نزدیک بعید به نظر می‌رسد.
آمریکایی‌ها چقدر زر می زنند