ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، موفق به ثبت تصویری از یک کهکشان مارپیچی مشابه راه شیری شدند. برخی از اجرام در این عکس ممکن است تا ۳۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ قدمت داشته باشند. در این تصویر جیمز وب، حباب‌های مرئی بسیار دیگری هم اطراف کهکشان مذکور به نام LEDA 2046648 دیده می‌شود که همه کهکشان هستند. چندین ستاره منفرد نیز در تصویر مذکور قابل مشاهده‌اند.
LEDA 2046648 در فاصله یک میلیارد سال نوری از ما در صورت فلکی هرکول (Hercules) قرار دارد و میزبان هزاران کهکشان، تریلیون‌ها ستاره و بی‌شمار سیاره است. تصویر هر چیزی مانند کهکشان LEDA 2046648 که یک میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد، نشان می‌دهد ما در حال مشاهده نوری هستیم که از یک میلیارد سال پیش به ما رسیده است.
به گفته آژانس فضایی اروپا (ESA)، این تصویر که در پایان ژانویه منتشر شده در حقیقت یک تصویر کالیبراسیون تنها برای تایید قابلیت‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب و آماده شدن آن برای عملیات علمی است که در ۲۲می۲۰۲۲ با دوربین فروسرخ نزدیک (NIRCam) ثبت شد.
مطالعه کهکشان‌های اولیه
NIRCam می‌تواند طول موج‌های طولانی‌تر مادون قرمز را که توسط اجرام از این فاصله دور تولید می‌شوند، تشخیص دهد. جابه‌جایی به قرمز، به کشیده شدن طول موج نور هنگام دور شدن از ما اشاره دارد و هرچه جرم دورتر شود، قرمزگرایی افزایش می‌یابد و امکان رصد با تلسکوپ‌های نور مرئی مانند هابل وجود نخواهد داشت.
این روند به دلیل انبساط جهان رخ می‌دهد که باعث می‌شود سامانه‌های ستاره‌ای دوردست مانند LEDA 2046648 از زمین و دیگر اجرام سماوی دور شوند.
مطالعه کهکشان‌های اولیه مانند این و حتی کهکشان‌های قدیمی‌تر به ستاره‌شناسان کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره روند تکامل ستارگانی که پس از بیگ بنگ شکل گرفته‌اند، کسب کنند و همچنین دریابند که سیاهچاله‌های بسیار پرجرم چگونه در مراکز اکثر کهکشان‌ها جای گرفته‌اند.
بدین ترتیب یکی از اهداف علمی اصلی تلسکوپ جیمز وب هم مشاهده کهکشان‌های دوردست برای درک جزئیات شکل‌گیری، روند تکامل و ترکیبات آن‌هاست. دید فروسرخ این رصدخانه قدرتمند به دانشمندان امکان می‌دهد تا به زمان‌های بسیار گذشته نگاه کنند.
مقایسه این سامانه‌ها با کهکشان‌های موجود در جهان محلی ما به اخترشناسان کمک می‌کند تا بفهمند که کهکشان‌ها چگونه رشد کردند و ساختاری را که امروز می‌بینیم، تشکیل دادند. جیمز وب همچنین ترکیب شیمیایی هزاران کهکشان را بررسی خواهد کرد تا چگونگی شکل‌گیری و تشکیل عناصر سنگین را در روند تکامل کهکشان‌ها آشکار سازد.
